ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ

Αργα την νυχτα.

Ξαπλωσα στον καναπε να κοιμηθω, δεν προλαβα να ξαπλωσω καλα καλα και νιωθω δυο οντοτητες , η μια καθοταν στον καναπε στα ποδια μου και η αλλη ηταν πισω απο τι κεφαλι μου και δεν την εβλεπα.
Η οντοτητα που ηταν καθισμενη στην κατω μερια του καναπε, ειχε παρει την μορφη της συνηφαδας μου, μαλλον για να μην φοβιθω.
Αρχισε να μου λεει , σαν διαταγη ακουστικε αλλα ειχε και μια αγωνια η φωνη της.
- Μην κοιταξεις πισω (δηλαδη πισω απο το κεφαλι μου)
-Μην κοιταξεις με τιποτα πισω.

Εξακολουθωντας να νιωθω την παρουσια πισω μου αλλα και δεν ειχα σκοπο να παρακουσω αυτα που μου ελεγε η οντοτητα που εβλεπα.
Και τοτε νιωθω, η οντοτητα που ηταν πισω μου , να με χαιδευει, απο το τελος του ματιου μου μεχρι την κορυφη του κεφαλιου μου. Αυτο που ενιωσα ηταν χερι και συγκεκριμενα με την αναποδη του χεριου με χαιδευε.
Αν θυμαμαι καλα νομιζω οτι η οντοτητα που εβλεπα μου ειπε να πω οτι προσευχες ξερω, αλλα εκεινη την στιγμη δεν μπορουσα να θυμηθω τιποτα. Η τρομαρα μου ηταν τοσο μεγαλη, μολις με αγγιξε, που δεν θυμομουν τιποτα, ουτε και ενα ξεματιασμα που ηξερα.
Τελος παντων ελεγα οτι μου ρχοταν εκεινη την στιγμη και ετσι με πηρε ο υπνος, ξυπνησα μετα φοναζωντας προσευχες.
Αυτο δεν ειναι παραπανω απο μηνας που εγινε.
Η επομενη εμπειρια που θα σας την πω αλλη στιγμη εχει ποιο πολλα μεσα, εγιναν ποιο πολλα πραγματα. Αλλα σε αυτην εδω, πρωτη φορα στην ζωη μου φοβηθηκα τοσο πολυ.

Ena vrady pou eixa ksaplwsei na koimhthw kai enw eixe perash arketh wra (den me eixe parei o ypnos) enoiwsa to swma mou polu elafry ........aisthahthika pws anevaina kai brethika kapou pshla ... kai eida ena kommati apo dentro pou sta kladia tou htan tylhgmeno ena mayro fidi polu megalo tha elega ........ena kokkino psari........ kai ena pouli mayro kai auto to eida me tis fterouges anoiktes .........den kserw ti ekshghsh na dwsw mhpws mborei kaneis na mou apanthsh?

Ολύμπιε,
αυτό που σου συνέβη και που μάλλον θα σου ξανασυμβεί, έχει απασχολήσει αρκετά την παραψυχολογία αλλά και την ψυχολογία την ίδια. Διάβασα σε ένα παλιό τόμο της time life ότι οι εμφανίσεις συντρόφου-συμβούλου με τη μορφή του ζωντανού που τον βλέπει, συμβαίνει και ορίζεται ως οπτασία του εαυτού-αντίγραφο που τον κατατρέχει (doppelganger στη Γερμανία, fetch, waft ή fye στην Αγγλία). Οι περισσότεροι λαοί έδωσαν άσχημη ερμηνεία στο φαινόμενο, εκτός του χριστιανισμού που θεωρεί την οπτασία ζωντανού, φύλακα άγγελο. Ο Φρόυντ υποστήριξε την ιδέα του σωσία-πνεύματος. Στο "Αλλόκοτο" το 1919, ερμηνεύει αυτή την οντότητα ως έκφραση της ψυχής ή της συνείδησης : "αυτή η ύπαρξη ενός αθάνατου δεύτερου εαυτού, έγραφε, πηγάζει από ένα πρωτόγονο αίσθημα αυτο-αγάπης". Οι εμφανίσεις αυτές δεν έχουν πάντα σχέση με θανάτους ή συνταρακτικά γεγονότα. Ακόμα, έχει υποθεί ότι, υποθετικά πάντα, εκπέμπεται από κάποιον ένα τηλεπαθητικό σήμα και ο αποδέκτης προβαίνει στη συγκρότηση μιας παραισθητικής εικόνας του εαυτού του (τηλεπαθητική προβολή).
Συμπέρασμα με τη λογική δε βγαίνει, έτσι κι αλλοιώς. Τώρα γιατί ήταν πιο ψηλός και πιο γεροδεμένος....δεν ξέρω. Μάλλον έτσι ήθελες να προβληθείς