Τα τελευταία μου μηνύματα σας άφησαν σχετικά αδιάφορους. Φαίνεται ότι στην κατσαρόλα με τον Βάτραχο έχει σταθεροποιηθεί η θερμοκρασία και όλοι απλώνεστε για να απολαύσετε το χουζούρι. Τον μάγειρα με την πιρούνα, ούτε που τον λαμβάνετε υπ’ όψιν. Τον θεωρείτε ή τμήμα του περιβάλλοντος ή εντεταλμένο για την καλοπέρασή σας..
Μια μικρή διαφορούλα. Αυτός φροντίζει για την καλοπέραση άλλων. Εσύ ο Βάτραχος είσαι ένα μικρό ελάχιστο που θα συμβάλλεις στην καλοπέρασή τους!!!!
Πρίν πλησιάσουν οι καταστάσεις από την αρχή του προηγούμενου χρόνου είχα αρχίσει να γκρινιάζω ότι κάτι δεν μου πάει καλά.΄Ενοιωθα μια ανησυχία στην ατμόσφαιρα. Τώρα η απλή υποβόσκουσα ανησυχία έγινε βεβαιότητα. Η ευχή μου ήταν πάντοτε και θα είναι «μακάρι να έχω άδικο, μακάρι να κάνω λάθος.»
Ας δούμε λιγάκι το περιβάλλον του……..Βατράχου.
Οσα δεινά (που τα περάσαμε ξώφαλτσα) αυτά τα τελευταία χρόνια, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η κορυφή ή μάλλον τμήμα της κορυφής του παγόβουνου. Πιστεύω ότι ήταν πρόδρομα σχήματα δοκιμαστικών καταστάσεων πριν μπεί στην αρένα ο Ταυρομάχος. Είναι (ήταν οι βοηθοί του με τα μπαντερίλας που δοκίμαζαν τον Ταύρο).
Πρέπει να ναρκωθούμε καλά για να μην μπορέσουμε να αντιδράσουμε σε αυτό το μεγάλο άγνωστο που θα φάμε κατακέφαλα. Κάτι πολύ ανησυχητικό που δεν το διανοούμαστε. Παλιότερα είχα γράψει ότι σε εμάς επιφυλάσσουν (δεδομένων των χαρακτηριστικών μας) ιδιαίτερη μεταχείριση.
Ισως να είναι αυτή. Μπορεί και να μην είναι τίποτα. Η ετοιμασία γίνεται όμως.
Σιγά – σιγά με τις δικαιολογήσεις που επινοούν για τα διάφορα περiεργα, εξοργιστικά και καταστροφικά που συμβαίνουν , όχι αραιά και που αλλά όσο πάμε και συχνότερα. Για τεντώστε λίγο μάτια και αυτιά μήπως ακούστε τίποτα ή ακόμα και να δείτε. Δεν είναι καθόλου απίθανο. Ετσι σιγά μεν σταθερά δε γινόμαστε ενδοτικοί και θεωρούμε φυσιολογικά αυτά που κάποιες άλλες στιγμές θα μας φαινόντουσαν εξοργιστικά.
Όταν ξαπλώνετε την κορμάρα σας στην πολυθρονάρα σας, με τα συνοδευτικά σας για να απολαύσετε τα διάφορα της Τηλεόρασης, έχετε καταλάβει τι σας έχει κάνει; Πως έχει μπεί στο πετσί σας. Εχετε κατλάβει ότι όπως σας χτυπάει το νταούλι χορεύετε; Σιγά – σιγά (όχι απότομα πράγματα και τρομάξουμε) σας βάζει σε άλλους ρυθμούς, ήθη και έθιμα. Ξέρετε ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις. Αυτό λοιπόν σαν δίνει πρότυπα που σας ευχαριστούν. Ωραίες γυναίκες, πλούσιοι πανίσχυροι άνδρες. Αμαξάρες κάτσε καλά. Όλα αυτά μακρινό όνειρο. Μετά πέφτει και η σχετική διαφήμιση. Εσύ αγωνίζεσαι να βρείς τι θα κάνεις με τα 700 ευρώ που παίρνεις, αλλά τουλάχιστον έχεςις την παρηγοριά του γυαλιού και αποκοιμιέσαι μια χαρά. Η εξαθλίωση πάει σύννεφο. Σε λίγο θα απαγορευθεί και να τα γράφουμε. Ξέχασα. Μαζί με όλα τα άλλα υπάρχουν και τα κρυφά μηνύματα, που ούτε τα καταλαβαίνετε αλλά σας τα φυτεύουν στο μυαλό.
Αν και όταν θα ξυπνήσετε κάποια στιγμή θα είναι αργά. Πολύ-πολύ αργά. Ο χαλκάς θα σας έχει φορεθεί .
Πρώτα στους δούλους έδεναν τα πόδια με αλυσίδες. Σήμερα την εποχή των μεγάλων ελευθεριών, οι αλυσίδες έχουν πεταχθεί αλλά έχουν δέσει τα μυαλά με τον υπερκαταναλωτισμό, την εκ τούτου υπερχρέωση και την ανυπαρξία σωστής εκπαίδευσης. Αν σας αρέσει δικαίωμά σας και περαστικά σας. Αν όχι ΞΥΠΝΗΣΤΕ, ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ - ΔΟΥΛΟΙ!!!!!!!!!!!