ΔΙΕΘΝΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΚΑΤΑΣΚΟΠΙΑ- ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΜΩΜΟΣΙΑ

Admin

Αληθεύει ότι εντός των γραφείων της κεντρικής διοικήσεως της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) συστεγάζεται κλιµάκιο της ΣΙΑ και της ΜΟΣΑΝΤ, το οποίο µάλιστα τελευταίο χρησιµοποιεί και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές της ΕΥΠ; Αληθεύει ότι η δόµηση της άλλοτε ΚΥΠ και νυν ΕΥΠ έχει γίνει από ισραηλινούς πράκτορες; Αληθεύει ότι υπάρχουν αξιωµατούχοι και στελέχη της ΕΥΠ τα οποία συγχρόνως εργάζονται και για ξένες µυστικές υπηρεσίες, ιδίως για την ΜΟΣΑΝΤ; Πώς εξηγείται το γεγονός ότι η ΜΟΣΑΝΤ αναλαµβάνει επισήµως τη φύλαξη υψηλών προσώπων και υπουργικών παραγόντων, εντός της Ελλάδος, υποκαθιστώντας τις ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας, όπως συνέβη στη σύνοδο των υπουργών ∆ηµοσίας Τάξεως της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, η οποία συνήλθε την Ανοιξη του 1994 στην Κέρκυρα και όχι µόνο; Πώς ερµηνεύεται η διαπίστωση ότι ΜΟΣΑΝΤ και ΣΙΑ οργώνουν την ελλαδική επικράτεια ανενόχλητες, όταν µάλιστα είχε ανακαλυφθεί στα Πατήσια διαµέρισµα αµερικανών πρακτόρων µε περούκες και άλλα σύνεργα, το 1993, συγκαλύφθηκε η υπόθεση; Ποιος στ’ αλήθεια ελέγχει τη χώρα; Ακόµη, µιας και αναφερόµαστε στο ρόλο της MOSSAD, περί αυτής και του Ισραήλ αιωρούνται κάποια επιπρόσθετα ερωτήµατα. Συγκεκριµένα, µετά την δολοφονία του εφοπλιστή Μ. Περατικού από την αυτοπροσδιοριζόµενη ως «Ε.Ο. 17 Νοέµβρη» τον Μάιο 1997, ο τότε καταργηθείς Υπουργός ∆ηµοσίας Τάξεως Στέλιος Παπαθεµελής διατύπωσε υπαινιγµούς κατά όσων υποθάλπουν και στηρίζουν ή συγκαλύπτουν την δράση των τροµοκρατών. Σε ερώτηση δηµοσιογράφου τι εννοεί, απήντησε λακωνικά ως ακολούθως: «Ρωτήστε τους πρέσβεις του Ισραήλ», αφήνοντας να εννοηθεί ότι τα συγκεκριµένα κέντρα γνωρίζουν πολλά, και όχι µόνο, περί τροµοκρατίας Εξ’ άλλου, καθόλου τυχαίο δεν µπορεί να θεωρηθεί το γεγονός ότι το 1993 το Αµερικανικό Κογκρέσο απέρριψε την τοποθέτηση του Μάικ Χάπεριν ως Υφυπουργού Αµύνης των ΗΠΑ, κατηγορώντας τον για διασυνδέσεις µε διεθνή δίκτυα τροµοκρατίας, τα πλοκάµια των οποίων έφθαναν στην Ευρώπη. Μία λεπτοµέρεια: Ο Χάλπεριν είχε διατελέσει στενός συνεργάτης του εβραίου σιωνιστή Χένρι Κίσσιγκερ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑ∆ΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΒΡΑΙΟ∆ΟΥΛΟ Το πολιτικό κατεστηµένο το οποίο διοικεί τον τόπο, συνδέεται, µε άρρηκτους δεσµούς µε τον διεθνή σιωνισµό. Αυτό το συµπέρασµα συνάγεται από τη διαπίστωση ότι η καταγωγή πολλών πολιτικών είναι εβραϊκή, είτε εξαρτώνται οικονοµικά από τους ιουδαίους. Για να µην θεωρηθεί ο ισχυρισµός αυτός ως νεφελώδης και δηµαγωγικός, θα επικαλεσθούµε, ενδεικτικά, χαρακτηριστικό παράδειγµα αυτής της εξαρτήσεως. Ο Α. Παπανδρέου, γιος της Πολωνοεβραίας Σοφίας Μινέικο, συνέδεσε την άνοδό του στην εξουσία µε την απόλυτη πρόσδεσή του στον διεθνή σιωνισµό. Αντλώντας την οικονοµική υποστήριξη για την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ από την τράπεζα «Τσαίηζ Μαχνάτταν» (όπως έχει καταγγελθεί χωρίς να διαψευσθεί στο βιβλίο του Αθ. Στριγά «Παγκόσµιοι Εντολοδότες») η οποία ανήκει ως γνωστόν στην πανίσχυρη εβραϊκή οικογένεια των Ροκφέλλερ, ο Παπανδρέου ανήλθε στην εξουσία το 1981, αναιρώντας όσα βαρύγδουπα είχε εξαγγείλει προεκλογικώς. Ηδη από τα φοιτητικά του χρόνια είχε συνδεθεί ιδεολογικά µε τον εβραϊσµό, ασπαζόµενος την µηδενιστική θεωρία του εβραίου Τρότσκυ

Admin

Σύµφωνα µε τον Μ. Μπότσαρη, (όπως αποκαλύπτει στο βιβλίο του «Οι οπλοφόροι του ΠΑΚ») κατά την µακρόχρονη παραµονή του στις ΗΠΑ, όπου ανήλθε οικονοµικά και κοινωνικά κάτω από πραγµατικά αδιευκρίνιστες συνθήκες, συνδέθηκε, µεταξύ των άλλων, µε την Συµβουλευτική Επιτροπή της Υπάτης Στοάς των Τεχνοκρατών, η οποία αποτελείτο από οκτώ επιφανείς και πανεπιστηµιακούς καθηγητές των ΗΠΑ, του Καναδά, του Ισραήλ και της Αγγλίας. Ολοι τους έχουν ένα κοινό γνώρισµα: Είναι εβραϊκής καταγωγής. Πρόκειται για τους Ρ. Λίσσακ, Τ. Βιέτοριτς, Λ. Λεφέπερ, Μ. Ντόναχιου, Ρ. Ντάλιγκ, Φ. Γουίλκινσον, Ζ. Γκρόσµαν και Τ. Χάλντιβ. Οι επαφές αυτές δικαιολογούν απόλυτα την ανακολουθία λόγων και έργων που τον διέκρινε. Για τις φιλοσιωνιστικές τους καταβολές διακρίνονται σήµερα αρκετά από τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, ανάµεσα στα οποία διακρίνουµε τον Α. Τσοχατζόπουλο, τον οποίο η εφηµερίδα των εβραίων «Τα Νέα µας» (Οκτώβριος 1993) έχει παρουσιάσει να µετέχει σε ειδικές συναντήσεις των εβραίων της Αµερικής, µε τους Αχέπανς, όπως και σε πλείστες σιωνιστικές εκδηλώσεις, συνοδευόµενος από τον πρέσβη του Ισραήλ, ∆αυίδ Σασσόν. Ο γνωστός συγγραφέας Ι. Φουράκης έχει καταλογίσει στον Α. Τσοχατζόπουλο, σε βιβλία του την κατηγορία ότι ηγείται «σιωνοσοσιαλιστικής φατρίας» ένας χαρακτηρισµός που αφήνει πολλά υπονοούµενα περί των απόψεών του Ιδιαίτερες σχέσεις µε τον εβραϊσµό είχε αναπτύξει η Υπουργός Πολιτισµού Μελίνα Μερκούρη, νυµφευθείσα τον εβραίο Ζυλ Ντασσέν. Οπωσδήποτε δεν είναι συγκυριακό το γεγονός ότι ανελάµβανε πάντοτε το ζωτικής σηµασίας Υπουργείο Πολιτισµού. Ο κ. Σηµίτης, επί επταετίας, φυγαδεύθηκε στο εξωτερικό φέρων στο διαβατήριό του την επωνυµία Βεντούρα που ως γνωστός είναι το όνοµα του εβραίου ιδρυτή του ΚΚΕ. Πολλά ερωτηµατικά προκαλεί αυτή του η προτίµηση εάν µάλιστα συσχετισθεί µε την ανάµειξή του στην υπόθεση των Ναυπηγείων Σκαραµαγκά. Ο Σηµίτης, υπό την ιδιότητα του Υπουργού Βιοµηχανίας το 1995, όπως απεκάλυψε η εφηµερίδα «Το Ονοµα» (31-8-1995) µε εκτεταµένο δηµοσίευµά της, επιχείρησε να παραδώσει τα ναυπηγεία Σκαραµαγκά στην εβραϊκή εταιρέια «Οφερ Μπράδερς», η οποία σε συνέργεια µε τη Μοσάντ, χρησιµοποίησε έναν πράκτορά της ονόµατι Καλογερίδη, προκειµένου να εξασφαλίσει την κυριότητα των στρατηγικής σηµασίας ναυπηγικών αυτών εγκαταστάσεων. Ακολουθεί ο άλλοτε πανίσχυρος «τσάρος» της οικονοµίας, Γερ. Αρσένης, πρώην Υπουργός Εθνικής Αµύνης και τώρα Παιδείας, αν και καθ’ ολοκληρία άσχετος και προς τα δύο αντικείµενα. Φηµολογείται ότι η µητέρα του Αρσένη είναι εβραϊκής καταγωγής εκ Κεφαλληνίας, το γένος Ραζή. Επίσης αξίζει να αναφερθεί ότι οι κρυπτοµηχανές που βρίσκονται στο ΥΕΘΑ οι οποίες διεκπεραιώνουν την αποστολή λήψη κρυπτογραφηµένων διαβαθµισµένων σηµάτων, είναι εβραϊκής κατασκευής και συνεπώς οι σιωνιστές δεν µπαίνουν στον κόπο ούτε καν να αποκρυπτογραφήσουν τα σήµατα των Ελληνικών Ενόπλων ∆υνάµεων. Φήµες περί εβραϊκής καταγωγής κυκλοφορούν και για την οικογένεια Τσάτσου. Μπορεί να απώλεσε τα τσιµέντα ΤΙΤΑΝ, περιήλθε ωστόσο υπό τον έλεγχό της η αποκλειστική προµήθεια ανταλλακτικών οχηµάτων των Ενόπλων ∆υνάµεων. ∆εν χρειάζεται βεβαίως να γίνει ειδική µνεία στην καταγωγή του πρώην Υφυπουργού Εξωτερικών Ροζάκη Ροζενστάιν, ενώ οµόφυλός του τυγχάνει και ο «ιθύνων νους» της Εταιρείας «Αττικό Μετρό» Μοσέ Ραφαήλ, γιος του πρέσβη του Ισραήλ. Φυσικά δεν λείπουν οι εβραίοι και οι εβραιόφιλοι και από τα υπόλοιπα κόµµατα, µε προεξάρχουσα τη Νέα ∆ηµοκρατία. Εκτός από τον πρώην πρόεδρό της Μ. Εβερτ, οι σχέσεις του οποίου µε το εβραϊκό στοιχείο είναι κάτι περισσότερο από δεδοµένες, (πανταχού παρών σε όλα τα εβραϊκά µνηµόσυνα, κατελθών ως υποψήφιος δήµαρχος το 1986 µε τον συνδυασµό «Νέα Εποχή», στο ψηφοδέλτιο του οποίου υπήρχαν και εβραίοι, (Ααρών, Σαµπεθάι κ.ά.), στο κόµµα του υπάρχουν ουκ ολίγοι εβραίοι και εβραιόδουλοι. Κατ’ αρχήν διακρίνεται ο πρώην υπουργός Γεράσιµος Αποστολάτος, φανατικός υµνητής των εβραίων, πρώην πρόεδρος του Ερυθρού Σταυρού και εκδότης του περιοδικού «Ελληνο-ισραηλινά Νέα». Ακολουθεί ο εβραόφιλος Ν. Μάρτης, πρώην υπουργός και βουλευτής, ο οποίος προ ετών κυκλοφόρησε το βιβλίο «Η πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας», δια του οποίου «προσπαθεί» να αποδείξει την Ελληνικότητα της Μακεδονίας επικαλούµενος τις µαρτυρίες της Παλαιάς ∆ιαθήκης. ∆ηλαδή, αναθέτει στους εβραίους ούτε λίγο ούτε πολύ, να αποφανθούν αν η Μακεδονία είναι Ελληνική. Το βιβλίο του Μάρτη για την Ελληνικότητα της Μακεδονίας µε εβραϊκό πιστοποιητικό, έχει προβληθεί κατά κόρον από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συµβούλιο και τα εβραϊκά χρονικά, καθόλου βέβαια τυχαία Ο Ι. Παλαιοκρασάς, τυγχάνει εκ των φίλων του ΚΙΣ και είναι πρωτοπόρος σε όλα τα εβραϊκά «µνηµόσυνα». Ακολουθεί ο Ι. Βαρβιτσιώτης, ο οποίος επίσης πρωτοστατεί σε όλα τα µνηµόσυνα ανά την Ελλάδα, για το «ολοκαύτωµα». Ως υπουργός Εθνικής Αµύνης συνήλθε συµφωνία µε την αµερικανική εταιρεία «Τζένεραλ Νταϊνάµικς» για την αγορά 40 αεροσκαφών Φ-16. Για την εξεύρεση ωστόσο των αναγκαίων κονδυλίων, κατέφυγε στην εβραϊκή εταιρεία «Σόλοµον Μπράδερς» η οποία µάλιστα διαδραµάτισε και εγγυητικό ρόλο στην συµφωνία, φυσικά µε το αζηµίωτο. Κατά το 1993, ο Βαρβιτσιώτης µε τον τότε υφιστάµενό του Ι. Σταθόπουλο, είχαν επιδοθεί, µαταίως βέβαια, σε έρευνες για την «ανακάλυψη» της ανύπαρκτης εβραϊκής ταξιαρχίας, η οποία δήθεν είχε πολεµήσει κατά την περίοδο 1940-41 στην Ελλάδα και θυσιάσθηκε για τον Ελληνισµό!

Admin

Ο Αν. Ανδριανόπουλος, συγκαταλέγεται στους ένθερµους υποστηρικτές του Ισραήλ. Λάτρης των εβραϊκών κιµπούτς, προφανώς εθιζόµενος στην εβραϊκή νοοτροπία περί εργασίας, πραγµατοποιεί συχνά επισκέψεις στο Ισραήλ και εκφράζει φιλοσιωνιστικές απόψεις. Η Κέλλυ Μπουρδάρα, κατά τη θητεία της στο Υπουργείο Πολιτισµού, είχε δαπανήσει αρκετά κονδύλια για την προβολή εβραϊκών έργων τέχνης και θεµάτων της Παλαιάς ∆ιαθήκης στην Εθνική Πινακοθήκη, αποσπώντας επαινετικά σχόλια από το εσωτερικό έντυπο των εβραίων «Τα Νέα µας» (1-10-1993). Ο ∆ηµήτρης Αβραµόπουλος (Αβραάµ-όπουλος), σήµερα δήµαρχος Αθηναίων, έχει αναφερθεί σε πολλά δηµοσιεύµατα και έχει καταγγελθεί από τον συγγραφέα Αθ. Στριγά σε βιβλία του, χωρίς ωστόσο να διαψευσθεί, ότι ενισχύεται από εβραϊκές πηγές µε εξουσιαστικές προοπτικές. Κατά την διεκδίκηση του βουλευτικού αξιώµατος, αυτοπροβαλλόταν ως «Εκπρόσωπος µίας Νέας Εποχής», ισχυρισµός ο οποίος καθιστά αρκετά σαφή τον υπαινιγµό του. Από το 1990 υπηρετούσε στο διπλωµατικό γραφείο του Κ. Μητσοτάκη, από το οποίο κατέβαλλε «άοκνες» προσπάθειες για την αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ. Παρεπιπτόντως, είναι µήπως τυχαίο το γεγονός ότι η πρώτη διπλωµατική ενέργεια της κυβερνήσεως της Νέας ∆ηµοκρατίας µόλις ανήλθε στην εξουσία το 1990, ήταν η αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ; Οι Αθανάσιος Τσαλδάρης, Αριστ. Παυλίδης, Γ. Παναγιωτόπουλος και Θ. Σοφούλης, άπαντες βουλευτές της Νέας ∆ηµοκρατίας, εξέφρασαν κατά το παρελθόν, εντός και εκτός βουλής, απροκάλυπτα φιλεβραϊκές θέσεις. Ανάλογη είναι και η τοποθέτηση των Πεσµατζόγλου και Πλυτά. Η Φ. Πάλλη Πετραλιά, διατηρεί άριστες σχέσεις µε τους εβραίους, τόσο µάλιστα ώστε να αποτείει φόρο τιµής στην επτάφωτο λυχνία, στεκόµενη σε στάση προσοχής και θέτοντας το χέρι στην καρδιά... Φηµολογείται δε ότι στην κατοικία της επήλθε η σύµπραξη-συναλλαγή των εβραίων επιχειρηµατιών των ΗΠΑ µε τους Αχέπανς, µία σχέση καθυποταγής των ελληνικών επιχειρηµατιών των ΗΠΑ στο σιωνιστικό λόµπυ. Ο δήµαρχος Θεσσαλονίκης Κοσµόπουλος, εκλεγµένος µε το ψηφοδέλτιο της Νέας ∆ηµοκρατίας, διατηρεί άριστες σχέσεις µε το τοπικό εβραϊκό στοιχείο. Αξίζει να σηµειωθεί ότι ο Κοσµόπουλος αρέσκεται να εκφωνεί λόγους σε εβραϊκές συναγωγές και σε συναφείς χώρους. Αλλωστε κυκλοφορεί ευρέως η φήµη ότι ο Κοσµόπουλος, στα πλαίσια της αναδείξεως της Θεσσαλονίκης ως Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, εξασφάλισε για την προβολή των δραστηριοτήτων της εβραϊκής κοινότητας σηµαντικά κονδύλια. Απροκάλυπτα φιλική προς τον εβραιοσιωνισµό στάση, τήρησε και ο πρώην πρόεδρος της ∆ηµοκρατίας Κ. Καραµανλής. Επί της περιόδου της πρωθυπουργικής παντοδυναµίας του στη Ν.∆. (1974-1980) ζωτικής σηµασίας εθνικοί και κρατικοί φορείς είχαν αλωθεί από τους εβραίους. Ενδεικτικά αναφέρουµε (από το βιβλίο του Ι. Φουράκη «Ελληνισµός Εβραιοσιωνισµός» σελ. 361) ότι στο Υπουργείο Εξωτερικών δέσποζε ο Μάριος Καµχής, στο Υπουργείο Παιδείας ο Αλέν Γιοβάνοβιτς, στον τοµέα της Πολεµικής Βιοµηχανίας ο Σαµπί Σαµπετάϊ, στην ∆ΕΗ ο Ραφαήλ Μωϋσής και ο Ισαάκ Λεβή, στον ΟΣΕ ο Σαµουήλ Κοέν, στα ραδιοτηλεοπτικά µέσα η Μαρία Ρεζάν, η Μπιάνκα Κοέν και ο Ζακ Μεναχέµ, στον ΟΤΕ ο Αβραάµ Μόρδος, ο Η. Μόρδος, ο Χαϊµ Καπέτας, ο Β. Αλπαλάς. Στην Τράπεζα Ελλάδος κυριαρχούσαν ο Μ. Λεβί, ο Χαϊµ Κοέν, ο Α. Κοέν, ο Π. Μπενουζίλιο, ενώ στους πανεπιστηµιακούς χώρους αλώνιζαν ο Αζαρίας Χαναάν, Β. Ακαλάη, Η. Κρίσηπης, Χ. Περέζ, Χ. Ροζενστάιν. Ο Θεόδωρος Κασσίµης, κατά τη διάρκεια της θητείας του στον ΕΟΤ, έθεσε σε κυκλοφορία ένα ανεπίτρεπτο φυλλάδιο για τα ανύπαρκτα... εβραϊκά αξιοθέατα στην Ελλάδα. Φηµολογείται ότι η σύζυγός του είναι εβραϊκής καταγωγής, κατά την περίοδο δε της δραστηριοποιήσεώς του εντός του ΕΟΤ, πολλοί εβραίοι προωθήθηκαν ως ανώτερα στελέχη επιχειρήσεων. Χαρακτηριστική περίπτωση επ’ αυτού προώθηση του ∆αυίδ Γκολφάιντ στο ξενοδοχείο «Αστέρας» της Βουλιαγµένης. Στενές σχέσεις µε τους ιουδαίους, έχει όµως και η πρώην υφυπουργός Εξωτερικών Βιργινία Τσουδερού. ∆εν γνωρίζουµε τις ακριβείς σχέσεις µε την οι κογένεια Ιουδερού, το γένος Μολώχ, όµως οι σχέσεις της µε το εβραϊκό στοιχείο είναι κάτι παραπάνω από φιλικές... Στον χώρο της Πολιτικής Ανοιξης, πέραν του φιλοσιωνιστή Αντώνη Σαµαρά, δραστηριοποιούνται ο Καθηγητής της Παντείου Χασίδ, εβραϊκής εξώφθαλµα καταγωγής, ο οποίος και κατήρτισε το οικονοµικό πρόγραµµα του κόµµατος, καθώς και ο ταξιδιωτικός πράκτορας Μίκαελ Γκιόλµαν (Υποψήφιος Βουλευτής Α’ Αθηνών), τον οποίο ο Κυριάκος ∆ιακογιάννης έχει καταγγείλει στα βιβλία του ως πράκτορα της Μοσάντ. Οσα επ’ αυτού παρατίθενται είναι εντελώς ενδεικτικά. Υφίστανται πολλά παρακέντρα αποφάσεων, δρώντα τόσο εντός του πολιτικού παρασκηνίου όσο και εκτός των µέσων µαζικής αποχαυνώσεως, τα οποία ελέγχονται από τον διεθνή σιωνισµό Πρέπει δε να τονίσουµε ότι όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά κόµµατα αποτείουν φόρο τιµής στο «ολοκαύτωµα» και εγκωµιάζουν διαρκώς τους εβραίους. Προκαλεί βεβαίως εντύπωση το γεγονός ότι ουδείς αναφέρεται στις θυσίες εκατοµµυρίων ανθρώπων άλλων λαών, ουδείς µνηµονεύει τις εκατόµβες των θυµάτων του Β’ Παγκοσµίου Πολέµου, παρά µόνο γίνεται αποκλειστική µνεία στους εβραίους.

Admin

Χαρακτηριστικό δείγµα επ’ αυτού, είναι οι «γονυκλισίες» των πολιτικών, επ’ ευκαιρία των διαφόρων τελετών τις οποίες διοργανώνουν διαρκώς οι εβραίοι για το «ολοκαύτωµα», τελετές, η παρουσία στις οποίες έχει χαρακτήρα «νοµιµοφροσύνης» και πίστεως στα κελεύσµατα του Ισραήλ. Στα πλαίσια σχετικής εκδηλώσεως την οποία διοργάνωσαν οι εβραίοι στις 27 Μαρτίου 1996 στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, προκειµένου να εορτάσουν τα 50 χρόνια από την ανασυγκρότηση του εν Ελλάδι εβραϊσµού, παρέστη το σύνολο του πολιτικού κόσµου της χώρας, σε ένδειξη προσηλώσεως στο εβραϊκό στοιχείο. Το κυρίαρχο στοιχείο σε αυτή την εκδήλωση, όπως και όλες τις συναφείς, ήταν ότι το σύνολο των οµιλητών, προερχοµένων από τον κοινοβουλευτικό χώρο, έπλεξαν το εγκώµιο των εβραίων κατά κόρον, επιχειρώντας να τους παρουσιάσουν µάλιστα και ως σηµαντικούς παράγοντες για την ελληνική ανάπτυξη σε όλους τους τοµείς. Ανάµεσα σε εκείνους που περιφέρονται όπου γίνονται εβραϊκές εορτές και «µνηµόσυνα» είναι οι ακόλουθοι: Ιωάννα Τσάτσου, Απόστολος Κακλαµάνης, Μιλτιάδης Εβερτ, Παυσανίας Ζακολίκος, Παναγιώτης Σγουρίδης, Γ. Αναστασόπουλος, Γεώργιος Παπανδρέου, Γεώργιος Ράλλης, Κώστας Μητσοτάκης, Ιωάννης Γρίβας, Γεράσιµος Αρσένης, Σταύρος Μπένος, Κώστας Γείτονας, Γιώργος Ρωµαίος, Γιώργος Πασχαλίδης, Ιωάννης Πεσµατζόγλου, ∆ηµήτρης Αβραµόπουλος, Β. Μποτόπουλος, Στέφανος Στεφανόπουλος, Νίκος Κωνταντόπουλος, Βασίλης Κόκκινος, Θεόδωρος Κασσίµης, Νίκος Γκελεστάθης, Επαµ. Ζαφειρόπουλος, Σωτήρης Κούβελας, Γρηγόρης Φαράκος, Γρηγόρης Γιάνναρος, Ευαγγ. Κουλουµπής, Αννα Ψαρούδα Μπενάκη, Αντώνης Λιβάνης, Ι. Κεφαλογιάννης, Μ. Γιαννάκου Κουτσίκου, ∆ηµ. ∆ηµοσθενόπουλος, Στεφ. Μάνος, Αγγ. Μπρατάκος, Β. Μαγγίνας, Γερ. Αποστολάτος, Γ.Α. Μαγγάκης, ∆. Σιούφας, Μιχ. Παπαγιαννάκης, Β. Τσουδερού, Θ. Πάγκαλος και πολλοί άλλοι (Περιοδικό «Χρονικά» Οργανο Κ.Ι.Σ. τεύχος Ιούλιος - Αύγουστος 1996).Φυσικά δεν έλειψαν και οι εκπρόσωποι της Εκκλησίας της Ελλάδας (Επίσκοπος Μελίτων, Μητροπολίτης Περγάµου Ιωάννης, Εξαρχος Ειρηναίος), στρατιωτικοί, πανεπιστηµιακοί καθηγητές και δηµοσιογράφοι. Φυσικά, πέραν αυτών, υπάρχουν πολλοί ακόµη φιλοεβραίοι και σιωνιστές, οι οποίοι αθόρυβα αλλά αποτελεσµατικά ενισχύουν µε τη στάση τους και τις πράξεις τους τον διεθνή σιωνισµό. Ο ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΛΙΒΑΝΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ... Μπορεί ο ∆ήµαρχος Αθηναίων ∆. Αβραµόπουλος να αδιαφορεί για τη µνηµειακή κληρονοµιά της πόλεως επί της οποίας άρχει, µπορεί να αρνείται να τιµήσει µεγάλες µορφές των Αθηνών που ανήκουν στην ιστορική αρχαιότητα, µπορεί να απαξιεί για την ανάδειξη των αρχαιολογικών θησαυρών της αθηναϊκής γης, όµως η αδιαφορία του αυτή έχει την εξήγησή της. Η αιτίαση της στάσεώς του αυτής, έγκειται, προφανώς, στο γεγονός ότι εκτιµά πως προηγείται η απότιση τιµών στους εβραίους. Ας γίνουµε όµως πιο συγκεκριµένοι: Στις 7 Μαϊου 1997, στο ∆ηµοτικό Θέατρο Αθηνών, πραγµατοποιήθηκε κοινή εκδήλωση του Πολιτιστικού Οργανισµού του ∆ήµου Αθηναίων και της Ενώσεως Σιωνιστών Ελλάδος (!) µε την ευκαιρία της «3.000ης επαιτείου από την ίδρυση της Ιερουσαλήµ»... Στην εκδήλωση αυτή, ο ∆. Αβραµόπουλος που καθόλου τυχαία, έχει αναγορεύσει εαυτό σε «εκπρόσωπο µιας νέας εποχής» (όπως χαρακτηριστικά δήλωνε όταν κατήλθε υποψήφιος βουλευτής το 1990), δήλωσε τα ακόλουθα: «...Η πόλης της Ιερουσαλήµ, είναι η πόλη σύµβολο των απανταχού Ισραηλιτών. Αποτελεί όµως και ένα παγκόσµιο σύµβολο-σηµείο αναφοράς των τριών µεγάλων µονοθεϊστικών θρησκειών. Ανήκει, δηλαδή, όπως και η πόλη, της οποίας έχω την τιµήν να είµαι δήµαρχος, η Αθήνα, σε ολόκληρο τον κόσµο, στην ανθρωπότητα. Αθήνα και Ιερουσαλήµ άλλωστε, είναι οι δύο πόλεις σύµβολα, αυτού που αποκαλούµε ∆υτικός Πολιτισµός και µε τις οποίες ζυµώθηκαν όλοι οι Ευρωπαίοι επί αιώνες. Η Αθήνα είναι υπερήφανη για τους Ισραηλίτες πολίτες της που εµπλουτίζουν µε την ποιότητά τους την ταυτότητα της πόλης µας και οι οποίοι έχουν την τύχη να φέρουν συγχρόνως και τις δύο µεγάλες παραδόσεις, την Ελληνική και την Ιουδαϊκή, όντας φορείς µίας πλουσιότατης πολιτισµικής κληρονοµιάς. Η εκτίµηση που τρέφουµε στην Ισραηλιτική Κοινότητα της Αθήνας, αλλά και η σταθερή µας απόφαση να διασφαλίσουµε εδώ στην πόλη που γεννήθηκαν οι αξίες της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του σεβασµού των ατοµικών δικαιωµάτων, µας οδήγησαν σε αποφάσεις όπως ο εορτασµός του Γιαντ Βασέµ στο ∆ηµαρχιακό Μέγαρο, η ονοµασία πλατείας της Αθήνας, ως πλατείας «Εβραίων Μαρτύρων», ως ένδειξη τιµής στα θύµατα του Ολοκαυτώµατος και βέβαια, η παρουσία µας στην αποψινή γιορτή». Προφανώς αναφερόµενος στις τρεις µεγάλες µονοθεϊστικές θρησκείες (ιουδαϊσµό, χριστιανισµό, ισλαµισµό), εξαίρει την εβραϊκή τους προέλευση. Οσον αφορά δε τον ισχυρισµό περί του ότι η Ιερουσαλήµ αποτελεί πόλη - σύµβολο του ∆υτικού Πολιτισµού, µε την οποία πόλη «...ζυµώθηκαν όλοι οι Ευρωπαίοι επί αιώνες», εµείς ως Ελληνες δεν έχουµε καµία σχέση µε τα ιουδαιογενή αποκυήµατα ούτε και επιθυµούµε να έχουµε.

Admin

Εάν ο δήµαρχος ∆. Αβραµόπουλος έχει «εκλεκτικές συγγένειες», πνευµατικής υφής και όχι µόνο, µε τη Σιών και τους σιωνιστές, είναι βεβαίως δικό του ζήτηµα, ωστόσο όµως όσοι τον ψηφίζουν και θέλουν να λέγονται Ελληνες θα πρέπει να το γνωρίζουν. Παρενθετικώς αναφέρεται ότι στις τελευταίες δηµοτικές εκλογές (Οκτώβριος 1998), στον συνδυασµό «Μάχη για την Αθήνα» του ∆. Αβραµόπουλου, πέραν των θεατρίνων και λοιπών «δηµοσιοσχεσιτών», πρωταγωνιστούσε ο Μίκαελ Γκιόλµαν, ένας επιφανής σιωνιστής των Αθηνών, και όχι µόνο... Οπως επίσης, ο υπεύθυνος προγράµµατος του δηµοτικού Ραδιοσταθµού 9,84, είναι ο εβραίος Ζακ Μεναχέµ... (Βεβαίως, για να είµεθα αντικειµενικοί, οφείλουµε να αναγνωρίσουµε ότι και οι υπόλοιποι υποψήφιοι - συνδιεκδικητές της δηµαρχίας δεν ήταν καλύτεροι του ∆. Αβραµόπουλου). Προσφάτως, µάλιστα ο Πολιτιστικός Οργανισµός του ∆ήµου Αθηναίων, συνδιοργάνωσε έκθεση) µε τον ∆ήµο της Ισταµπούλ (όπου Ισταµπούλ είναι η Κωνσταντινούπολη...). Εύγε ∆ήµαρχε, αποµένει πλέον να φορέσεις φέσι ή κιπά, κατά τις προτιµήσεις σου... Μας διαφεύγει το γεγονός εάν ο ∆. Αβραµόπουλος έχει επισκεφθεί και τη Συναγωγή Αθηνών, µιµούµενος τον πρώην δήµαρχο της Θεσσαλονίκης Ν. Κοσµόπουλο, ο οποίος εκφωνούσε «ωραιότατους» λόγους προς τα τέκνα της Σιών... Τώρα, όσον αφορά το πλέον προκλητικό τµήµα της δηλώσεώς του, σύµφωνα µε το οποίο «Η Αθήνα είναι υπερήφανη για τους Ισραηλίτες πολίτες της που εµπλουτίζουν µε την ποιότητά τους την ταυτότητα της πόλης µας...», αυτό και τα όσα υποκρύπτει, ας τα κρίνουν οι ίδιοι οι πολίτες των Αθηνών, όπως άλλωστε και τη γενικότερη δηµαγωγική πολιτική που ως δήµαρχος ασκεί, µε τα πρωτοχρονιάτικα τρικ και τους κλόουν στην Πλατεία Συντάγµατος, που µόνο εποχές ρωµαϊκής παρακµής θυµίζουν...Καταλήγοντας, θα υπενθυµίσουµε ότι ο ∆. Αβραµόπουλος, από τη θέση του εκπροσώπου τύπου του Υπουργείου των Εξωτερικών και από τη θέση που κατείχε στο διπλωµατικό γραφείο του κ. Μητσοτάκη, είχε καταβάλλει άοκνες προσπάθειες για τη διπλωµατική αναγνώριση του κράτους του Ισραήλ. Φηµολογείται δε εντόνως ότι προαλείφεται για πρωθυπουργός της Ελλάδας. Κάποιοι κύκλοι αναφέρουν ότι ενισχύεται και υποστηρίζεται από τα εβραιολανδικά πετρελαϊκά καρτέλ. Τυχαίες συµπτώσεις; Τελευταίως, ο ∆. Αβραµόπουλος, µη τηρών ούτε τα έσχατα προσχήµατα, προέβη στην ανέγερση, εν κρυπτώ και εν παρανόµω, µνηµείου για τους εβραίους «αγωνιστές», εντός του περιβόλου του αρχαιολογικού χώρου του Θησείου, γεγονός το οποίο είναι τόσο αυθαίρετο όσο και παράνοµο. ∆εδοµένου ότι δεν ζητήθηκε καν η άδεια και η έγκριση από την αρµόδια αρχαιολογική υπηρεσία του Υπουργείου Πολιτισµού, αναγκάζοντας το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συµβούλιο να προβεί στην αποστολή εξωδίκου προς τον ∆ήµο Αθηναίων, µε το οποίο εξώδικο το Συµβούλιο ζητούσε την αποµάκρυνση του συγκεκριµένου µνηµείου από τον δεδοµένο χώρο, εντός ενός µηνός. Ασφαλώς όλα αυτά δεν µπορεί να είναι συµπτωµατικά, λαµβανοµένου υπ΄ όψιν του γεγονότος ότι ο ∆. Αβραµόπουλος προτίµησε να κρύψει την θέα της Ακροπόλεως για να προβάλει τους ανύπαρκτους εβραίους «µάρτυρες». Και ο νοών νοείτω… ΕΠΙΛΟΓΟΣ Ισως από την παράθεση των ανωτέρω να έχει δηµιουργηθεί ένα κλίµα απαισιοδοξίας και απογνώσεως. Η διαπίστωση της εβραϊκής οικονοµικής παντοδυναµίας σε πολλούς λιπόψυχους µπορεί να δηµιουργήσει ένα συναίσθηµα ηττοπάθειας. Ωστόσο µια τέτοια αντιµετώπιση είναι όχι µόνο εσφαλµένη, αλλά και οδηγεί σε καταστρεπτικά αποτελέσµατα. Η πραγµατικότητα διδάσκει ότι ουδείς είναι αήττητος. Παράλληλα, θα πρέπει να εντοπίσουµε τους γενεσιουργούς παράγοντες της εβραϊκής ισχύος, προκειµένου να δράσουµε ανάλογα. Η επιτυχία των εβραίων, όπως υποστηρίζει ο διάσηµος αντισιωνιστής επιχειρηµατίας Χένρι Φορντ στο βιβλίο του «Ο ∆ιεθνής Εβραίος», δεν οφείλεται σε µία δηµιουργική ευφυία, αλλά στην πανουργία και στον δόλο.

Admin

Η Ελλάς είναι τόπος Φωτός, Ιερός χώρος µε ακατάλυτη ισχύ. Πολλές φορές κατά την ιστορική της διαδροµή τέθηκε σε κίνδυνο, αλλά πάντοτε στο έσχατο σκαλοπάτι του ξεπεσµού, µία µειοψηφία Ηρώων και Μαρτύρων του Εθνους, ύψωνε το Λάβαρο του Αγώνα, διασώζοντας τον Ελληνισµό από βέβαιη καταστροφή. Ας συνειδητοποιήσουµε λοιπόν ότι «Η Ελλάς ποτέ δεν πεθαίνει». Ο Ελληνισµός υπερέχει από τον εβραϊσµό και κάθε άλλο λαό, φυσικά, πνευµατικά και ηθικά. Η εφήµερη οικονοµική - υλική παντοδυναµία των Εβραίων, είναι αποτέλεσµα των δικών µας σφαλµάτων, τα οποία δηµιούργησαν τις κατάλληλες συγκυρίες ώστε οι εβραϊκές µέθοδοι να βρουν πρόσφορο έδαφος. Οταν παύσουµε να υιοθετούµε σε κάθε έκφανση της ζωής µας την εβραϊκή αντίληψη της άκρατης εκµεταλλεύσεως και του ατοµικού ωφελισµού, όταν απαλλαγούµε από τη νοοτροπία που θέλει τον άνθρωπο υπόδουλο της ύλης, όταν σπάσουµε τα δεσµά που µας επιβάλλει η αποδοχή ιουδαιογενών ιδεολογιών και θρησκευτικών µεσσιανικών δογµάτων. Οταν τέλος απαλλαγούµε από τα εθνοκτόνα κόµµατα που διαδραµατίζουν ρόλο τοποτηρητή της εβραιόδουλης ξενοκρατίας, όταν στραφούµε και πάλι στις προαιώνιες Ελληνικές Παραδόσεις, όταν µε λίγα λόγια «σκοτώσουµε τον φθονερό εβραίο που ζει µέσα µας και έχει κυριεύσει τη συνείδησή µας», τότε µόνο θα Εξελληνισθούµε. Οταν παύσουµε να σκεπτόµασθε, προσκυνούµε, ζούµε, συµπεριφερόµαστε εβραϊκά, τότε και µόνο τότε θα αναβαπτισθούµε Ελληνικά. Εναπόκειται σε εµάς, στην θέλησή µας να αγωνισθούµε για τον Εξελληνισµό αυτού του λαού και αυτού του τόπου, εάν επιθυµούµε να παραµείνει κοιτίδα των Ελληνικών Αξιών. Η ζωή είναι ένας διαρκής πόλεµος που συντίθεται από επιµέρους αδιάκοπες µάχες και πρέπει να γνωρίζουµε ότι όποιος θέλει να ζήσει, πρέπει να πολεµήσει (κυριολεκτικά και µεταφορικά). Τέτοιες µάχες έδωσε ο Ελληνισµός ουκ ολίγες. Οι Θερµοπύλες, ο Μαραθώνας, η Σαλαµίνα, το 1821, το 1912 - 14 και άλλες εποποιίες του Ελληνισµού, µας δίδαξαν ότι ουδείς αντίπαλος είναι αήττητος, εφόσον έχουµε συγκρότηση και προσήλωση σε υψηλά ιδανικά. Πρωτίστως όµως επιβάλλεται Εθνική οµοψυχία - κοινωνική ενότητα. Οταν τεθούν στο περιθώριο οι δολιοφθορείς εκείνοι που διασπούν µε λόγια δηµαγωγικά και έργα διαβρωτικά την Εθνική σύµπνοια, όταν εξαλειφθεί ο εσωτερικός εχθρός, η στρατιά των ξενοδούλων εβραιοδούλων υποτακτικών και των προσκυνηµένων, τότε µόνο Ελληνισµός θα χαλυβδωθεί και θα καταλάβει και πάλι το βάθρο που του αρµόζει στην Ιστορία. Ο Ελληνισµός ουδέποτε νικήθηκε σε µία κατά µέτωπον σύγκρουση από τον Σιωνισµό. Οδηγήθηκε σε αυτοπροδοσία από τους ταγούς του, από όλους αυτούς που προωθούν τον Φοινικισµό, τον Ιουδαιοχριστιανισµό, την επικυριαρχία του σκοταδισµού σε όλες του τις εκφράσεις. Ο Ελληνισµός εάν συσπειρωθεί και αναζητήσει τις ρίζες του, θα αφυπνισθεί, θα ενδυναµωθεί και θα νικήσει. Στην επερχόµενη υλιστική - κοσµοπολιτική ισοπέδωση που προωθούν οι σιωνιστές, οι Ελληνες πρέπει να αντιτάξουν και πάλι το Ακατάλυτο ΑΠΟΛΛΩΝΕΙΟ ΦΩΣ, διαλύοντας, κυριολεκτικά και µεταφορικά, τα εβραϊκά σκοτάδια. Ο Ελληνισµός έχει µέσα του, σε λανθάνουσα κατάσταση, τη δύναµη να ανακτήσει τη θέση που του πρέπει στην παγκόσµια πραγµατικότητα. Πρέπει και πάλι να ανάψει ο σπινθήρας, αν ανακτήσει τη θέληση και τη βεβαιότητα ότι αποτελεί Λαό Κυρίων. Σε αυτή την καθοριστική σύγκρουση που µε µαθηµατική ακρίβεια πλέον πλησιάζει στη συνείδηση κάθε Ελληνα, πρέπει να υπάρξει ένα συµβόλαιο τιµής, λιτό και περιεκτικό, ώστε απόκλιση από το οποίο να µην υπάρξει. Το συµβόλαιο αυτό, θα του δώσει την ψυχική δύναµη να αντιπαραταχθεί και να νικήσει τον σιωνισµό. Ένα συµβόλαιο απλό, µα και βαρύ, ολιγόλογο αλλά και ιερό, που περικλείεται σε τέσσερις µόνο λέξεις: ή ΕΛΛΑΣ ή ΤΕΦΡΑ! ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ Για άλλη µία φορά, οι εν Ελλάδι ευρισκόµενοι εβραίοι, προσέφυγαν στην προσφιλή τους µέθοδο, την παραχάραξη της ιστορικής πραγµατικότητος. Αυτή η διαπίστωση εξάγεται από τα όσα διαδραµατίσθηκαν προ ολίγων µηνών, και συγκεκριµένα τον Οκτώβριο του 1999, στα Χανιά της Κρήτης, µε αφορµή την επαναλειτουργία της εκεί συναγωγής. ∆οθείσης της ευκαιρίας, λοιπόν, οι εγχώριοι εβραίοι, δε δίστασαν να κάνουν λόγο για 2.500 περίπου χρόνια ιουδαϊκής παρουσίας στην Κρήτη. Προτού προβούµε στην παράθεση σχετικής ανακοινώσεως διαµαρτυρίας την οποία εξέδωσε η Συντονιστική Επιτροπή Κινήσεως Πολιτών Χανίων µε αφορµή το γεγονός αυτό, εφιστούµε την προσοχή του αναγνωστικού µας κοινού στο γεγονός ότι προ ετών εβραίος ονόµατι Ραέλ είχε συστήσει και προπαγάνδιζε την αυτονόµηση της Κρήτης από την Ελλάδα, αναπτύσοντας σχετική ανθελληνική δραστηριότητα. Επιπροσθέτως, κατά τις προηγούµενες δεκαετίες, εβραίος πράκτωρ, Περιβεβληµένος µε την ιδιότητα του καθηγητή, ο Τζβη Ανκόρι, καταπόντιζε υδρίες στον βυθό της Κρήτης και ακολούθως διεξήγαγε θαλάσσιες αρχαιολογικές έρευνες, ανασύροντάς τις, προς δηµιουργία της εντυπώσεως ότι οι σηµίτες είχαν προαιώνια παρουσία στο νησί. Μάλιστα, ο ίδιος, εξέδωσε και σχετικό βιβλίο υπό τον προκλητικό τίτλο «Ιουδαϊκή Κρήτη», προς ενίσχυση της θεωρίας του

Admin

Είναι προφανές λοιπόν, ότι το ενδιαφέρον των εβραίων για την Κρήτη ούτε από αγαθές προθέσεις εκκινεί, ούτε και τυχαίο είναι. Ας δούµε όµως την προκύρηξη την οποία εξέδωσαν οι κάτοικοι των Χανίων: «Η Συναγωγή ΄Ετς Χαγίµ είναι σήµερα το µοναδικό µνηµείο που µαρτυρεί την επί 2.300 χρόνια εβραϊκή παρουσία στην Κρήτη». Ετσι πληροφορηθήκαµε µε την ανακοίνωση του Κεντρικού Ισραηλητικού Συµβουλίου σε όλα τα µέσα µαζικής ενηµέρωσης. Τώρα πως ένα µνηµείο 600 ετών (πέτρινο κτίριο του 14ου αιώνος) µαρτυρεί και αποδεικνύει ότι η εβραϊκή παρουσία στο νησί έχει διάρκεια 2.300 ετών, αυτό αδυνατούµε να το καταλάβουµε. Αλλά φαίνεται ότι η αδυναµία µας αυτή δεν επεκτείνεται στους πολιτικούς και δηµοτικούς άρχοντες που αποδεχόµενοι τους ισχυρισµούς του Κ.Ι.Σ. παρευρέθησαν στα εγκαίνια της συναγωγής. Αποδέχθησαν άραγε µόνο την παραπάνω ανακοίνωση ή και τα εξής: α) Την µη Ελληνική καταγωγή των Κρητών, β) Την Σερανεβοποίηση της πόλης µας, γ) την ύπαρξη κοινωνικής βίας στα Χανιά, δ) τον χαρακτηρισµό του άξεστου για όλους τους Χανιώτες. Τα παραπάνω αποτελούν απόψεις του κ. Νικόλα Σταυρουλάκη, του µοναδικού εβραίου κατοίκου της πόλης µας και εκπροσώπου του Κ.Ι.Σ. που για χάρη του θα λειτουργεί από εδώ και στο εξής η συναγωγή. ∆ιότι δεν υπάρχει άλλος εβραίος στην πόλη µας, τουλάχιστον προς το παρόν. Βέβαια σύντοµα θα διαπιστωθεί η ύπαρξη «πολυπληθούς» εβραϊκής κοινότητας η οποία θα καταστεί και «σηµαίνων» ρυθµιστικός παράγοντας των Χανίων. ∆εν θεώρησαν απαραίτητο να διαφοροποιήσουν τη θέση τους από τις ανακοινώσεις αυτές, τονίζοντας ότι η παρουσία τους εκεί αφορά µόνο απότιση φόρου τιµής στα θύµατα της ναζιστικής θηριωδίας Την χαρά του εξέφρασε ευθαρσώς ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης για την επαναλειτουργία της συναγωγής των Χανίων, συγχαίροντας παράλληλα όλους όσους συνέβαλλαν σ΄ αυτό το έργο. Για τον Κ. Μητσοτάκη, τον πολιτικό εκείνο που µόλις ανήλθε στην εξουσία έσπευσε να αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ, η «συναγωγή αποτελεί κοµµάτι της ιστορικής κληρονοµιάς των Χανίων. Αποτελεί πολύτιµο µνηµείο για την πόλη µας», δήλωσε επιγραµµατικά ο κρητικός πολιτικός.
Ουδείς διαφωνεί µε την τέλεση µνηµοσύνου. Κανείς δεν αντέδρασε και κατά το παρελθόν όταν από το 1995 γίνονται τέτοιες εκδηλώσεις. Η διαφορά και ο προβληµατισµός προέκυψε από την στιγµή που το Κ.Ι.Σ. εµφανίσθηκε στο προσκήνιο µε τους ανιστόρητους και αβάσιµους ισχυρισµούς του που είναι ουσιαστικά υϊοθέτηση ακραίων θέσεων εβραϊκού ρατσισµού. Και αυτό δεν είναι δική µας άποψη, αλλά του ΟΗΕ που µε ανακοίνωσή του στις 10-11-1975 χαρακτηρίζει τον σιωνισµό ακραία µορφή ρατσισµού και ένοχο φυλετικών διακρίσεων. Την ίδια στιγµή δε κατηγορεί (µέσω του εκπροσώπου του, Σταυρουλάκης) τον χανιώτικο λαό για ρατσισµό και ξενοφοβία. Σηµειώνουµε ότι το Κ.Ι.Σ. είναι σιτιζόµενο και από τον Ελληνικό λαό που αν δεν τον σέβεται τουλάχιστον ας µην τον προκαλεί. ∆εν ξέρουµε αλλά το όλο «στήσιµο» µας θυµίζει την γνωστή παροιµία «Εβραίος έδερνε και φώναζε ότι τον δέρνουν». Εξαίρεση και ταυτόχρονα παράδειγµα απετέλεσαν ο Νοµάρχης Χανίων κ. Κατσανεβάκης και ο Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου Ειρηναίος που προς τιµήν τους και προς τιµή των προγόνων µας τοποθετήθηκαν για λογαριασµό όλων µας. Είµαστε σίγουροι ότι η στάση τους έχει υποστηρικτές στο σύνολο του Χανιώτικου λαού. Τελούµε εν αναµονή των οποιονδήποτε δράσεων-αντιδράσεων και καλούµε όλους τους πολιτικούς και τοπικούς φορείς να εγκαταλείψουν τη σιωπή. Εκτός εάν συµφωνείτε µε τους ισχυρισµούς του Κ.Ι.Σ. και του κ. Σταυρουλάκη, οπότε µπορείτε επίσης να πιστέψετε ότι «τα άλογα είναι πράσινα και τα γαϊδούρια πετάνε». ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΜΗΧΑΝΟΡΑΦΟΥΝ Λόγω της σοβαρότητος της σηµασίας του εν λόγω θέµατος, το οποίο ούτε λίγο ούτε πολύ εκδηλώνεται ως αξίωση των εβραίων να διεκδικούν την προέλευση του κρητικού πολιτισµού αλλά ακόµη και να υποστηρίζουν την σηµιτική προέλευση των κρητών, γεγονότα τα οποία αµφότερα είναι ψευδή, ανιστόρητα αλλά και προσβλητικά για τον Ελληνισµό, θα πραγµατοποιήσουµε µία σύντοµη ιστορική αναφορά η οποία καταδεικνύει την ανθελληνική δράση των εβραίων (και) επί του κρητικού ζητήµατος, πέραν των όσων ανεφέρθησαν στην εισαγωγή αυτού του κειµένου. Aνέκαθεν οι εβραίοι τηρούσαν ανθελληνική στάση, κανόνας από τον οποίο βέβαια δεν εξαιρούνταν οι εν Κρήτη ευρισκόµενοι σηµίτες. Από το 1204 µ.Χ. η Κρήτη τελούσε υπό ενετική κατοχή. Κατά την χρονική περίοδο 1204-1669, πολλές φορές οι Κρήτες επεδίωξαν την απελευθέρωση της νήσου δια της εξεγέρσεως, επαναστατικές κινήσεις οι οποίες πάντοτε κατεπνίγησαν στο αίµα µε τη συµβολή των λατίνων ιερέων αλλά και των εβραίων κατοίκων του Ηρακλείου. Ο Β. Ψιλάκης στο βιβλίο του «Ιστορία της Κρήτης» (Χανιά, 1909, σελ. 160), επ΄ αυτού µεταξύ των άλλων αναφέρει: «η πολυάριµη τότε των εβραίων εν Χάνδακι κοινωνία δυσµενώς διακειµένη προς τους ορθοδόξους Χριστιανούς, επηύξανε την σύγχυσιν, ραδιουργούσα, ωτακουστούσα και προδίδουσα και συνετέλει και αυτή ου µικρόν εις την δείνωσιν των πραγµάτων». Ο A. Haudecoeur (Εισαγωγή στο Hippolyte Noiret, σελ. 12 κ.ο.κ.) αναφέρει περί των εβραίων τα ακόλουθα: έχοντες δική τους συνοικία, ιδιαίτερες συνθήκες ζωής και περιβολή, ώφειλαν να φέρουν στο εξωτερικό τους ένδυµα σήµα όµοιο µε το Ο, σε µέγεθος άρτου. Αυτοί ήσαν τοκογλύφοι και έµποροι, συχνά δε η Ενετική Γερουσία εψήφιζε νόµους εναντίον τους περιστέλλοντας τον τόκο των δανείων, απογορεύοντας τα αθέµιτα κέρδη και βοηθώντας τους οφειλέτες. Ακόµη και αυτοί οι Ενετοί είχαν εκπλαγεί από την δολιότητα των εβραίων, σε σηµείο µάλιστα το Μέγα Ενετικό Συµβούλιο να απαγορεύσει στους εβραίους (1423 µ.Χ.) να διαµένουν στην Ενετία για διάστηµα περισσότερο των 25 ηµερών, όπως επίσης απαγόρευσε στους εβραίους να δανείζουν µε τόκο χρήµατα στους Ενετούς. Οι εβραίοι ωστόσο, κατά πάγια τακτική τους, συνήψαν καλές σχέσεις µε τους Ενετούς, ώστε να έχουν το ελεύθερο να εκµεταλλεύονται τους υπόδουλους ΄Ελληνες, όπως άλλωστε έπρατταν και καθ΄ όλη τη διάρκεια της τουρκοκρατίας. Επανερχόµενοι στη σηµερινή κατάσταση, είναι γνωστό ότι οι εβραίοι προσπαθούν να µεταβάλλουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς µεγάλων εκτάσεων στην Κρήτη, αγοράζοντας τεράστια κτήµατα, προκειµένου να διεισδύσουν αποτελεσµατικότερα και να επηρεάσουν τη ζωή της Κρήτης.