ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ήλιε νοητέ και μυρσίνη σύ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου !
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαύκου το γειτόνεμα !
Της Ασίας αν αγγίζει από τη μια της Ευρώπης λίγο αν ακουμπά
στον αιθέρα στέκει να και στη θάλασσα μόνη της !
Και δεν είναι μήτε ξένου λογισμός και δικού της μήτε αγάπη μιά
μόνο πένθος άχ παντού και το φως ανελέητο !
Τα πικρά μου χέρια με τον Κεραυνό τα γυρίζω πίσω άπ' τον Καιρό
τους παλιούς φίλους καλώ με φοβέρες και μ' αίματα !
Μα' χουν όλα τα αίματα ξαντιμεθεί κι οι φοβέρες αχ λατομηθεί
και στον έναν ο άλλος μπαίνουν εναντίον οι άνεμοι !
Της Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη σύ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου !
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ
Τι παραπάνω θα μπορούσα να πω εγώ φίλοι μου ¨παραπάνω από όσα λέει ο "τεράστιος" Ελ-ληνας ποιητής....ταπεινά υποκλίνομαι μπρος του και το θέτω πρός συζήτηση.