Τελικά, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «σκοτώθηκε» ...έξω από την Κασταμονή.
Ο άνθρωπος που κοιμήθηκε αυτοκράτορας και ξύπνησε ποντικός. 
Αυτά, τα οποία συμβαίνουν στον χώρο της Μέσης Ανατολής, είναι πλέον εκτός ελέγχου. Οι εξελίξεις είναι τόσο καταιγιστικές και απαιτούν σχεδόν καθημερινή παρακολούθηση. "Πυλώνες", οι οποίοι στήθηκαν, για ν' αντέξουν δεκαετίες ολόκληρες, καταρρέουν μέσα σε λίγες ημέρες σαν κοινά χάρτινα "τραπουλόχαρτα". Μόνον ο όρος της γενικής κατάρρευσης θα μπορούσε να περιγράψει τα συμβαίνοντα. Απλά απαιτούνται κάποιες στοιχειώδεις γεωπολιτικές γνώσεις, για ν' αντιληφθεί κάποιος τη σημασία των γεγονότων …Γνώσεις απαραίτητες, για να καταλάβει τα μυστήρια και τα ακατανόητα όσων παρακολουθούμε να συμβαίνουν.
Για παράδειγμα, δεν μπορεί να εξηγηθεί πώς είναι δυνατόν η Τουρκία, η οποία επιθυμεί διακαώς —και στηρίζει με όλα τα μέσα— τον Μπασάρ Αλ Άσαντ, να αποτελεί ταυτόχρονα και τον επίσημο "εχθρό" του καθεστώτος του …Ενός καθεστώτος, που, για να "κολακεύσει" έναν εξεγερμένο λαό, πήγε —στην πιο κρίσιμη καμπή για την ίδια την επιβίωσή του— και κατέθεσε στεφάνι στο πιο σημαντικό ιστορικό εθνικό του μνημείο, που είναι το μνημείο για την
αντίσταση των Συρίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. …"Νεοθωμανιστές" Τούρκοι
στηρίζουν ένα καθεστώς, το οποίο "υμνεί" την αντιοθωμανική αντίσταση; Όλα αυτά τα ακατανόητα και αλληλοσυγκρουόμενα γεγονότα γίνονται κατανοητά μόνον αν κάποιος έχει τις αντίστοιχες γνώσεις για να τα ερμηνεύσει.
Ελάχιστες ημέρες πέρασαν από τότε που γράψαμε σε ένα κείμενό μας ότι ο ριψοκίνδυνος Ερντογάν έχει μπει ήδη στην επικίνδυνη "ζώνη" και ότι είναι θέμα χρόνου να χάσει τον έλεγχο. Είχαμε γράψει ότι κινδυνεύει όχι απλά να μην γίνει ποτέ ο νέος "Ατατούρκ" —όπως ονειρεύεται—, αλλά να κρεμαστεί σε κάποια πλατεία της αγαπημένης του Κωνσταντινούπολης …Ότι κινδυνεύει με βίαιο θάνατο από τούρκικα χέρια. Ούτε εμείς οι ίδιοι δεν περιμέναμε να "δικαιωθούμε" μέσα σε τόσες λίγες ημέρες. Αυτό δεν το προβλέψαμε επειδή είμαστε "προφήτες", αλλά επειδή βλέπαμε πως δεν "πάει" καλά η πολιτική του …Η καταφανέστατα πλέον "έξωθεν" επιβεβλημένη εξωτερική πολιτική του …Η πολιτική, η οποία καθιστά την Τουρκία άβουλο "πιόνι" της Γερμανίας και του Ισραήλ και τον Ερντογάν "μεροκαματιάρη" υπάλληλο της Μέρκελ και των Εβραίων.
…Τον Ερντογάν, που, προκειμένου να παίξει τον ρόλο του, "επιδοτήθηκε" με διάφορα "μπόνους". Με "επιδότηση" των ευρωπαίων Γερμανών ο ασιάτης Ερντογάν οδήγησε στην "ανάπτυξη" την Τουρκία, εφόσον δέχθηκε αφύσικα μεγάλες επενδύσεις από αυτούς. Με "επιδότηση" των Εβραίων ο μουσουλμάνος Ερντογάν απέκτησε ένα φιλολαϊκό προφίλ,
εφόσον "έδιωξε" —χωρίς συνέπειες για την Τουρκία— τους ληστές του εβραϊκού ΔΝΤ. Όλα αυτά έγιναν για έναν πολύ απλό λόγο. Κάποιοι ήθελαν να στήσουν μια "παράσταση" στην περιοχή. Κάποιοι ήθελαν να εμφανίσουν την Τουρκία σαν μια μελλοντική "υπερδύναμη" της περιοχής και τον Ερντογάν σαν έναν μελλοντικό "αυτοκράτορα" …"Αυτοκράτορα" του μεροκάματου, αλλά πάντως "αυτοκράτορα" …"Αυτοκράτορα", ο οποίος θα μοίραζε εκ νέου τα "χαρτιά" στην περιοχή με βάση τις εντολές των "αφεντικών" του
…Τα χαρτιά των ΑΟΖ, των εθνικών συνόρων, των νόμιμων μειονοτήτων, των νομιμοποιήσεων των καθεστώτων κλπ.. Αυτά τα "αφεντικά" ήταν οι Γερμανοί και οι Εβραίοι. Αυτοί εκμεταλλεύτηκαν τη "λαχτάρα" του Ερντογάν να "γράψει" ιστορία και τον πήραν στη "δούλεψή" τους. Εύκολο ήταν αυτό, εφόσον ο Ερντογάν
δεν ανήκε στο κεμαλικό "στρατόπεδο" και τους ήταν χρήσιμος …Ο Ερντογάν, που μέχρι τότε ήταν ένας αγράμματος, λαϊκός και σχεδόν γραφικός ηγέτης ενός φτωχού τουρκικού Ισλάμ …Ενός τουρκικού Ισλάμ, το οποίο μέχρι τότε ήταν "ορφανό". "Ορφανό" από ξένα αφεντικά, εφόσον δεν έπαιζε κανέναν ρόλο. Εκλογές κέρδιζε και δεν μπορούσε να κυβερνήσει. Όλα αυτά για κάποιους ήταν μια "ευκαιρία". Κόμμα και ηγέτης ήταν ένα "πακέτο" πολύ ελκυστικό και βέβαια χαμηλού κόστους. Αρκούσαν μερικές προστατευτικές "κινήσεις" και μερικά πληρωμένα δημοσιεύματα σε μεγάλες και "έγκυρες" εφημερίδες της Δύσης και κυρίως της Γερμανίας, για να τον
καταστήσουν ακλόνητο πολιτικό παράγοντα.
Το κεμαλικό στρατόπεδο δεν ενδιέφερε τους "φουριόζους" Γερμανούς, γιατί ανήκε παραδοσιακά στον αγγλοσαξονικό "άξονα" επιρροής και οι Γερμανοί, θέλοντας να μπουν στο "παιχνίδι", πήγαν με τους "απέναντι". Από εκεί και πέρα ήταν εύκολο το "χτίσιμο" της κατάστασης, γιατί υπήρχαν οι μόνιμες επαφές. Οι
Τούρκοι μετανάστες στη Γερμανία ήταν "συγκολλητικοί" παράγοντες για όλες αυτές τις επαφές. Σχεδόν κανένας από αυτούς
δεν είναι κεμαλιστής. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι οι
πρώην φτωχοί ισλαμιστές της Τουρκίας, οι οποίοι έφυγαν στη Γερμανία, για να επιβιώσουν μακριά από την άθεη και εξαιρετικά άδικη για τους ίδιους Τουρκία. Αφού επιβίωσαν, άρχισαν τα παιχνίδια του παραγοντισμού. Μέσω αυτών —και των
γερμανικών μυστικών υπηρεσιών— διοχετεύτηκαν γερμανικές επενδύσεις και "ιδέες" στην Τουρκία. Όπως κάποτε έκαναν στην Ελλάδα οι
Ελληνοαμερικανοί, οι οποίοι με τις "πλάτες" της CIA μάς υπόσχονταν αμερικανικές επενδύσεις, αν ήμασταν "καλά" παιδιά απέναντι στους Αμερικανούς …Οι γνωστοί Ελληνοαμερικανοί τύπου
Papas & Σία, οι οποίοι επεδίωκαν να μας φέρουν πιο "κοντά" με τους Αμερικανούς απ' ό,τι με τους μέχρι τότε κυρίαρχους Εγγλέζους …Τόσο "κοντά", που πολλές φορές δεν γνωρίζαμε για ποια από τις δύο πατρίδες τους δουλεύουν πιο πολύ.......
συνέχεια στο http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2011/05/erdogan-autokratoras-pontikos.html 
Φόρουμ 
