ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ
Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΤΗΤΑΣ
Ας δουμε λοιπον φιλοι μας , πως η εννοια της Μετενσαρκωσης υποκειται στον περιοδικο νομο , και ποια η διαφορα της απο την Μετεμψυχωση !
Η περιοδικοτητα ειναι φυσικος νομος που φανερωνεται σε καθε φαινομενο της φυσης.
Παρατηρωντας προσεκτικα διαπιστωνεται και σε καθε κατασταση της Ανθρωπινης συνειδησης, Ολα ξεκινουν απο ενα σημειο , για να κανουν , εναν κυκλο , και να καταληξουν παλι στο σημειο της Αρχης τους.
Η περΙφορα αυτη ειναι ενας κυκλος Ζωης και Εμπειριας και ανηκει στην αιτια , που προκαλει , αυτη την περιοδικα παλινδρομικη κινηση.
Ο Κυκλος ειναι συμβολο παγκοσμιο και συμπαντικο.
Βρισκεται αποτυπομενο μεσα στη φυση , απο το σχημα του Ανθρωπινου κυτταρου , μεχρι το σφαιρικο σχημα των αστρων και ηλιων του ουρανιου στερεωματος.
Ολα αρχιζουν απο ενα σημειο και μεσα απο μια κυκλικη κινηση , που περιεχει την Εμπειρια , καταληγουν στο σημειο εκκινησης για μια νεα περιφορα.
Ο κυκλος της εκδηλωμενης δημιουργιας διαρκει εκατομυρια χρονια και ειναι ο κυκλος της παρουσιας της Πνευματικης Ουσιας μεσα στο Διαστημα.
Μεσα σε αυτον τον απειρο χρονο , ο Θειος Νους υλοποιει τις σκεψεις Του μεσα στον εκδηλωμενο κυκλικα κοσμο Του και δεχεται τα ερεθισματα της υλης , του Διαστηματος.
Οταν η εμπειρια αυτη φτανει στο τελος της , συρρικνωνεται προς το κεντρο του και πεφτει στην περιοδικη κατασταση του υπνου .
Ειναι η περιοδος αναπαυσης στη διαρκεια της οποιας ο Δημιουργος αφομοιωνει την πρωην εκδηλωμενη δραση του και τις συνεπειες της.
Μετα απο αυτην την αναπαυση, επαναλαμβανεται ενας νεος κυκλος εκδηλωσης και δημιουργιας ο οποιος ακολουθειται και παλι απο μια περιοδο αναπαυσης.
Με μια παρομια διαδικασια λειτουργει και ο ανθρωπος .
Παρουσιαζεται περιοδικα επανω στη γη ,ανταποκρινεται στα ερεθισματα της φυσικης υλης , διαμορφονωντας ετσι την εμπειρια του , και περιοδικα πεθαινοντας αφομιωνει την κεκτημενη του εμπειρια.
Γ ια τον Ανθρωπο , η περιοδικη παρουσια του πανω στη γη , λεγεται Μ ε τ ε ν σ α ρ κ ω σ η . Λεγεται ακομη και π α λ ι γ ε ν ε σ ι α.
Ο Νομος της επανακυκλωσης , που ειναι η περιοδικη παρουσιαση του ιδιου φαινομενου κατω απο τις ιδιες συνθηκες και αιτιες , ειναι νομος παγκοσμιος και φυσικος.
Αυτος ο νομος επιδρωντας επι της ανθρωπινης φυσης παρουσιαζει τον νομο της Μ ετενσαρκωσης.
Ως ιδεα υπαρχει διαχυτη στην Ορφικη , Πλατωνικη και Πυθαγορεια φιλοσοφια.
Ο Ηροδοτος , αναφερει οτι οι Αιγυπτιοι ειναι οι πρωτοι που μιλησαν για αυτην τη δοξασια .
Συμφωνα με αυτην , η ψυχη του ανθρωπου ειναι αθανατη και μετα τον θανατο του σωματος εισερχεται σε αλλο νεογεννητο σωμα.
Λεγεται .συνεχιζει ο Ηροδοτος , οτι αφου η δυναμη της ζωης περασει μεσα απο τον κοσμο των ορυκτων , των φυτων, και των ζωων , εισερχεται στο ανθρωπινο σωμα.
Οι Ορφικοι......ηταν εισηγητες της μετενσαρκωσης στην αρχαια Ελλαδα που διδαξαν τα περι < κυκλου γενεσεως> .
Συμφωνα με αυτην τη δοξασια : οι ανθρωποι ξαναγεννιουνται εξ΄' αιτιας των αμαρτιων τους.
Κατα τους Ορφικους οι ψυχες ποτε ελευθερες και ποτε φυλακισμενες σε διαφορε σωματα <συντελουν τον της γενεσεως κυκλον>, μεχρις οτου επανελθουν στον ουρανο , απ' οπου προηλθαν .
Κατα τον Πυθαγορα οι ψυχες προυπηρχαν σε καποιο μακαριο τοπο , στον ουρανο.
Για αμαρτηματα κατεβαινουν στη γη και κλεινονται μεσα σε ανθρωπινα σωματα , σαν να εκτειουν ποινη σε φυλακη.
Οσες απο τις ψυχες , εναρετα ζουν μεσα στα σωματα επανερχονται στον ουρανο και εξομοιωνονται με τους Θεους.
Αντιθετα οι ψυχες που παραμενουν αμαρτωλες κατευθυνονται στα Ταρταρα , και τιμωρουνται περισσοτερο.
Ο Πλατωνας , ηταν ο στυλοβατης της μετενσαρκωσης.
Οι ψυχες ζουν σε υπερουρανιο τοπο και η καθε μια ελαυνεται απο δυο ιππους που αντιπροσωπευουν το θυμοειδες και το επιθυμιτον.
Αυτη η αμαξα ηνιοχειται απο το λογιστικο.
Με αυτον τον τροπο περιφερονται και βλεπουν τις ιδεες , τη δικαιοσυνη τη σωφρωσυνη την, αρετη , σοφια και ζουν μακαριο βιο.
Στον ουρανο παραμενουν μονο εκεινες στις οποιες υπερισχυει το λογιστικο και η σωφροσυνη.
Οι αλλες τις οποιες νικα ο ποθος και η επιθυμια , χανουν την ισσοροπια τους και πεφτουν στη γη.
Εγκλειονται σε ανθρωπινα σωματα σαν σε φυλακη .
Δεν επιστρεφουν στον ουρανο ολες οι ψυχες αλλα μονον οσες εξαγνιζονται απο τις αμαρτιες τους.
Οταν ο πρωτος βιος τελειωσει , οι ψυχες ερχονται στον Αδη και δικαζονται.
Αναλογα με την κριση που θα δοθει, οι κακες παραμενουν στον Αδη και τιμωρουνται οι καλες ομως ψυχες οδηγουνται σε ουρανιο τοπο.
Αφου περασουν ΧΙΛΙΑ ΕΤΗ...ερχονται παλι σε νεα ενσαρκωση και νεα εκλογη βιου.
Η φιλοσοφια της μετενσαρκωσης : .διδασκει οτι η φυση , ποτε δεν αφηνει το εργο της ατελειωτο.
Αν αποτυχει την πρωτη φορα επαναλαμβανει ξανα.
Οταν η φυση αναπτυσει ενα εμβρυο, η προθεση της ειναι να το καταστησει τελειο ......Ανθρωπο .......φυσικα - νοητικα και πνευματικα.
Το φυσικο σωμα αναπτυσεται , δενει , ωριμαζει και πεθαινει.
Ο νους ξεδιπλωνεται , συγκροτειται και αρμονικα ισορροπειται.
Η διανοια φωτιζεται και συντονιζεται με τον Εσωτερο Εαυτο.
Δεν υπαρχει ανθρωπινο ον που να συμπληρωνει τον κυκλο των επιγειων ενσαρκωσεων του χωρις να ολοκληρωθουν ολα αυτα!
Η ΜΕΤΕΜΨΥΧΩΣΗ
Η πιστη οτι η ψυχη μεταβαινει απο ανθρωπινα σωματα , σε σωματα ζωων και φυτων , ειναι γνωστη σαν , Μετεμψυχωση .
Δεν εχει καμια απολυτος σχεσει με την Μετενσαρκωση , .αν και συνχεεται μαζι της.
Διαφερει απο την Μετενσαρκωση , συμφωνα με την οποια η ανθρωπινη ψυχη ενσαρκωνεται μονο σε ανθρωπινα σωματα.
Η Θεωρια της μετεμψυχωσης παραμορφωμενη απο την αγνοια υπαρχει σαν θεωρια μεχρι σημερα και προκαλει συγχυση .!
Ο Πλατωνας. Ενας απο τους μεγαλυτερους μεταφυσικους φιλοσοφους αναφερει στον <Τιμαιο> οτι οσοι ανδρες υπηρξαν δειλοι και αδικοι μετενσαρκωνονται σε γυναικες οσοι κουφοι γινοντα Ιπτηνα.
Οσοι εμειναν αφιλοσοφοι επανερχονται σε τετραποδα.
Οι πιο ανοητοι και οι πιο αμαθεις μετερχονται στο γενος των ιχθυων και των οστρακοειδων.
Ο Πλατωνας δεν εννοει οτι οι ανθρωποι ξεπεφτοντας απο το ανθρωπινο ειδος ξαναγενιουνται στα κατωτερα ειδη φυσης.
Αυτο ειναι αντιθετο με τον νομο της εξελιξης.
ΟΙ αναφορες του ειναι συμβολικες , και σχετιζονται με την ποιοτητα που αντιστοιχει στις διαφορετικες καταστασεις της ανθρωπινης συνειδησης.
Ο ταν η ανθρωπινη μοναδα επαναγεννιεται ελκει στοιχεια που ταιριαζουν με τον παλμο της , τον χαρακτηρα της και την ψυχοσυνθεση της .
Οι πονηροι , οι κουφοι . οι δειλοι και οι ανοητοι κατα τον Πλατωνα ελκουν φυσικα στοιχεια κατωτερης ποιοτητας , στοιχεια που παρουσιαζουν τις χαρακτηριστικες ιδιοτητες των αντιστοιχων ζωων.
Η εποχη του Πλατωνα δεν ανεχοταν περισοτερες αποκαλυψεις .
Ετσι ο φιλοσοφος μαζι με τους αλλους μυστες της εποχης του καλυπταν την αποκρυφη πραγματικοτητα και παρουσιαζαν τα μυστικα της μυησης με μυθους και με συμβολα !!!!
Φόρουμ 
