Tο Μονοπατι της Αγαπης.
Το Μονοπατι του φοβου.
Υπαρχουν δυο κυριες πηγες συναισθηματων : η μια ειναι ο φοβος , και ολα τα συναισθηματα που πηγαζουν απο αυτον. και η αλλη ειναι η αγαπη και ολα τα συναισθηματα που πηγαζουν απο αυτην.
Βιωνουμε και τα δυο συναισθηματα , αλλα αυτο που υπερισχυει στους καθημερινους ανθρωπους ειναι ο φοβος.
Ας περιγραψουμε λοιπον ορισμενα χαρακτηριστικα της αγαπης και του φοβου , για να κατανοησουμε αυτα τα δυο συναισθηματα.
Η αγαπη , δεν δημιουργει υποχρεωσεις. αντιθετα ο φοβος κατακλυζεται απο υποχρεωσεις.
Στο μονοπατι του φοβου , οτι κανουμε οφειλεται στο οτι : < ειμαστε υποχρεωμενοι > να το κανουμε και περιμενουμε και απο τους αλλους ,να κανουν κατι επειδη ειναι < υποχρεωμενοι> .Ειμαστε υποχρεωμενοι και μολις < πρεπει > να κανουμε κατι αρχιζουμε να αντιστεκομαστε,
Στο μονοπατι της αγαπης δεν χρειαζεται να προβαλλουμε αντιστασεις , ο,τι κανουμε το κανουμε γιατι το < θελουμε >
Η αγαπη , δεν δημιουργει προσδοκιες. Ο φοβος ειναι γεματος προσδοκιες.
Στο μονοπατι του φοβου κανουμε πραγματα , γιατι θεωρουμε οτι ειμαστε υποχρεωμενοι να τα κανουμε , και περιμενουμε να κανουν και αλλοι το ιδιο.
Γι αυτο μας πληγωνει , ενω η αγαπη οχι.
Οταν αγαπαμε , δεν εχουμε προσδοκιες. Κανουμε κατι επειδη το θελουμε , γι αυτο , και δεν πληγωνομαστε .
Η αγαπη βασιζεται στον σεβασμο. Ο φοβος δεν σεβεται τιποτε , ουτε καν τον ιδιο τον φοβο.
Oταν λυπομαστε καποιον σημαινει οτι δεν τον σεβομαστε . Αν δεν σεβομαστε καποιον προσπαθουμε να τον ελεγξουμε . Η μεμψιμοιρια πηγαζει απο την ελλειψη σεβασμου.
Η αγαπη ειναι αδιστακτη , δεν λυπαται κανεναν , εχει ομως συμπονοια.
Ο φοβος ειναι γεματος οικτο, λυπαται τους παντες.
Λυπομαστε καποιον οταν δεν τον σεβομαστε , οταν θεωρουμε οτι δεν ειναι αρκετα ικανος για τα τα καταφερει.
Απο την αλλη πλευρα , η αγαπη σεβεται. Αγαπαμε καποιον και ξερουμε οτι μπορει να τα καταφερει., αν πεσει , μπορουμε να του δωσουμε το χερι μας , να τον βοηθησουμε να σηκωθει.
Αυτο ειναι συμπονια και διαφερει απο τον οικτο.
Η συμπονια πηγαζει απο τον σεβασμο και την αγαπη , ο οικτος απο την ελλειψη σεβασμου και τον φοβο.
Η αγαπη ειναι απολυτως υπευθυνη, ο φοβος αποφευγει την ευθυνη.
Το να προσπαθουμε να αποφυγουμε την ευθυνη ειναι ενα απο τα μεγαλυτερα λαθη που κανουμε, επειδη οι πραξεις εχουν συνεπειες.
Η αγαπη γεννα ευγενεια και ο φοβος σκληροτητα..
Με τον φοβο , ειμαστε παντοτε γεματοι προσδοκιες και υποχρεωσεις, δεν εχουμε σεβασμο, αποφευγουμε την ευθυνη και αισθανομαστε οικτο. Πως μπορουμε να νοιωσουμε καλα οταν υποφερουμε απο τοσο μεγαλο φοβο; Νοιωθουμε οτι ειμαστε θυματα , αισθανομαστε θυμο, θλιψη, ζηλια , προδοσια.
Ο θυμος δεν ειναι παρα φοβος κρυμμενος πισω απο προσωπειο.
Η θλιψη ειναι φοβος κρυμενος πισω απο ενα προσωπειο.
Η ζηλια ειναι φοβος κρυμμενος πισω απο ενα προσωπειο.
Με ολα αυτα τα συναισθηματα που πηγαζουν απο τον φοβο και προκαλουν πονο ,μπορουμε μονο , να προσποιουμαστε οτι ειμαστε ευγενικοι.
Η αγαπη δεν θετει ορους , σε αντιθεση με τον φοβο
Στο μονοπατι του του φοβου , αγαπαμε καποιον , αν μας αφησει να τον ελεγχουμε , αν ειναι καλος μαζι μας, αν ταιριαζει στην εικονα που εχουμε φτιαξει για αυτον.
Δημιουργουμε μια εικονα του πως θα πρεπει να ειναι και επειδη δεν θα γινει ποτε αυτη η εικονα , τον κρινουμε και τον βρισκουμε ενοχο.
Στο μονοπατι της αγαπης , δεν υπαρχουν αν , δεν υπαρχουν οροι.
Αγαπαμε καποιον χωρις λογο και δικαιολογια.. Τον αγαπαμε οπως ειναι και ειναι ελευθερος να ειναι ο εαυτος του.
Στο μονοπατι της αγαπης , υπαρχη δικαιοσυνη.
Αν κανουμε καποιο λαθος , πληρωνεται μια φορα ,γιαυτο αν αγαπαμε τον εαυτο μας μαθαινουμε απο αυτο το λαθος.
Στο μονοπατι του φοβου δεν υπαρχει δικαιοσυνη.
Αναγκαζουμε τον εαυτο μας , τον συντροφο μας , τον φιλο μας να πληρωσει το ιδιο λαθος πολλες φορες.
Στο μονοπατι της αγαπης , δινουμε περισσοτερα απο οτι παιρνουμε,
Μπορουμε να μιλαμε για την αγαπη και να γραψουμε απειρα βιβλια για αυτην, αλλα η αγαπη ειναι εντελως διαφορετικη για τον καθενα μας.
Δεν ειναι μια αφηρημενη εννοια , εχει να κανει με την δραση.
Η αγαπη εν δρασει , μονο ευτυχια μπορει να φερει .!
Ο φοβος εν δρασει ,μονο πονο μπορει να φερει.!