Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Συντονιστής

ΕΠΙΒΙΩΣΗ μια λεξη και που περιεχει την πρακτικοτητα και την πνευματικοτα της Ζωης

Το αισθημα της αυτοσυντηρησης: να καταφερνουμε να επιβιωνουμε σε οποιαδηποτε κατασταση η προκληση.

Το αισθημα της πρακτικοτητας: να μπορουμε να ρυθμιζουμε την καθημερινοτητα μας, με πρακτικο τροπο .

Οσο πιο οργανωμενο ειναι ενα μυαλο τοσο ευκολοτερα καταφερνει να πραγματοποιει τους στοχους του.

Την αυτοβελτιωση μας: που συνεπαγεται: ανακαλυπτω τον εαυτο μου , καταλιαγιαζω τα Εγω μου , μαθαινω να τα διαχειριζομαι και δεν τα αφηνω να με κυβερνουν.

Γνωριζω τα ελατωματα μου και τα προτερηματα μου και γινομαι καλυτερος ανθρωπος.

Και τελος την ταυτηση μας με την ψυχη και το πνευμα.

Ταυτιζομενοι με την ψυχη ανακαλυπτουμε τον ανωτερο εαυτο μας ,ανακαλυπτουμε κρυμενους θυσαυρους που δεν τους ειχαμε φανταστει αντιλαμβανομαστε μια αλλη διασταση αυτης της επιγειας ζωης. Που μας γεμιζει Ενεργεια και μας δινει Δυναμη.

Οταν συνειδητοποιησουμε, οτι ειμαστε μερος του Συμπαντος , τοτε μας ανοιγονται ιο δρομοι που οδηγουν στη Σοφια.

Για να κατανοησουμε τι σημαινει ΕΠΙΒΙΩΣΗ θα πρεπει να καταφερουμε να εχουμε σε ισσοροποια τον πρακτικο τροπο ζωης με τον πνευματικο!

Admin

Φίλοι μου καλησπέρα.

Η Επιβίωση η κάλυψη δηλαδή και επαρκής υποστήριξη της υλικής ζωής είναι ο προθάλαμος και το προπαρασκευαστικό στάδιο της Πνευματικής εξέλιξης και αναβάθμισης. Και εδώ αφού λάβουμε εξίσου σοβαρά όλα όσα είπατε προηγούμενα πρέπει να σταθούμε. Υπάρχουν δύο τρόποι επιβιωσης και θα τους πω με απλά λαικά λόγια τουλάχιστον τον πρώτο: οσα φάμε, όσα πιούμε και κάτι άλλο λέει ο λαός σε μιά εύκολη διαχείρηση της ζωής του χωρίς βέβαιο αύριο, χωρίς ποιότητα με προχειρότητα με μοναδικό οδηγό του όχι καν το ένστικτο αλλά την στοιχειώδη αντίληψη των όσων "φανερά" του δίνονται αλλά πάντα θα υπάρχει κάτι μη αντιληπτό πο στο τέλος αφήνει ένα κενό μιά εντύπωση ότι λιγα προλάβαμε να κάνουμε σε μιά ζωή.

Καί βέβαια υπάρχει και ο άλλος τρόπος. Ο δρόμος γιά την πραγματική πληρότητα του ανθρώπου ορίζεται από την αρμονική συνεργασία της ψυχής,του κέντρου συνείδησης (μυαλό) και το κινητικό κέντρο (υλικό σώμα). Δηλαδή ένας άνθρωπος αναλογικά πρέπει να εναρμονίζει ένα μέρος ψυχή και ένα σώμα με την συνείδηση σημείο συνάντησης των δύο. Δεν απαγορευονται δηλαδή οι σωματκές απολαύσεις όταν έχουν ψυχικά κίνητρα μάλλον επιβάλλονται αφού το σώμα είναι φορέας της ψυχής και οφείλαι να την τρέφει. Στην περίπτωση αυτή λοιπόν μιλάμε γιά συνειδητή, αυτοελεγχόμενη επιβίωση.

Ειναι ελεύθερη η επιλογή των δύο τρόπων ο πρώτος πιό εύκολος κάνοντας μιά συγκεκριμμένη διαδρομή θεωρούμενη ως "ολοκληρη ζωή" και καλύπτοντας τις επιθυμίες του σώματος και μόνο αλλά και ο δύσβατος τρόπος η αρμονική τέρψη σώματος και ψυχής (αξιοπρεπής επιβίωση) μιά διαδρομή χωρίς τέλος την διαδρομή που δεν οδηγεί στον θάνατο αλλά την Ανάσταση και την Αιωνιότητα. Γιατί ο άνθρωπος μόνο με την πλήρη επίγνωση της υλικής ζωής εναρμονισμένης με την ψυχική αποφοιτεί από το πανάρχαιο σχολείο της ύλης και αναβαθμίζεται σε επίπεδο.

Με την βεβαιότητα ότι έχουμε ακόμα να πούμε πολλά γύρω απο αυτό θέλω να συγχαρώ τον φίλη ΑΡΤΕΜΙΣγιά την ευκαιρία που μας δίνει το θέμα που εύστοχα εισήγαγε να δούμε το πρόσωπο της Αλήθειας της ζωής...

» ΕΠΙΒΙΩΣΗ