Το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού
Εδώ και χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι προσπαθουν να καταλάβουν την καταγωγή του κόσμου καθώς και την εμφάνιση του κακού (και την συνέπειά του στον πόνο). Συχνά τα παρουσιάζουν σαν μύθους γι’ αυτό στα Ιερά Βιβλία σε όλες τις θρησκείες, βρίσκουμε συμβολικές ιστορίες που πρέπει να μαθουμε να ερμηνεύουμε. Η χριστιανική παράδοση, π.χ. ξαναπήρε το αφήγημα του Μωυσή στη Γέννεση, αλλά μήπως οι χριστιανοί το κατάλαβαν πραγματικά;
Ας μελετήσουμε αυτό που γράφει ο Μωυσής. Την 6η μέρα της Δημιουργίας, ο Θεός έπλασε τον άντρα και την γυναίκα και τους έβαλε σ’ έναν κήπο, που ονομάζονταν Εδέμ, ανάμεσα σε όλα τα είδη ζώων και φυτών. Ανάμεσα στα δεντρα αυτού του κήπου, ο Μωυσής ξεχωρίζει δύο: το Δέντρο της Ζωής και ένα άλλο που από τότε έγινε ιδιαίτερα διάσημο, το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού, του οποίου τους καρπούς ο Θεός είχε απαγορεύσει στον Αδάμ και την Εύα να τρώνε. Όσο Υπάκουσαν στις διαταγές του Θεού, ζουσαν στην ευτυχία και την αφθονία. Να όμως που το φίδι έπεισε την Εύα που με την σειρά της έπεισε τον Αδάμ να φάνε καρπούς από το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού και έτσι ο Θεός τους εξεδίωξε από την Εδέμ. Ενα παραμύθι σίγουρα για τον χαμένο Παράδεισο της ανθρωπότητας που περισσότερο συμβολικό είναι και γεννάει το εύλογο ερώτημα ποιό ακριβώς ήταν το Προπατορικό Αμάρτημα, τι λάθος έκαναν οι πρώτοι άνθρωποι με αποτέλεσμα το δώρο του Θεού σ’ αυτούς η Γαία έγινε συνώνυμο της Κόλασης δηλαδή τόπος τιμωρίας και όχι χαράς και ευτυχίας όπως αρχικά ήταν ο προορισμός του;
Σας δίνω την αρχή φίλοι μου να αναλύσουμε τα ερωτήματα αυτά και ίσως νέα που θα προκύψουν.
Υ.Γ. χρησιμοποιώ την συγκεκριμμένη ιστορία και όχι κάποιου άλλου Θρησκεύματος (αν και λίγο ως πολύ όλες τα ίδια νοήματα βγάζουν) επειδή είναι ευρύτερα πιο γνωστή και πιο εύκολη στον σχολιασμό.
Φόρουμ 
