Ο κ. Σταύρος Δήμας, Ευρωπαίος Επίτροπος αρμόδιος για το περιβάλλον, δήλωσε τα εξής: «Η βιοποικιλότητα είναι η ίδια η ζωή – όμορφη, πολύτιμη και ευάλωτη. Αποτελεί επίσης και τη βάση της οικονομικής και κοινωνικής μας ευμάρειας. Και αυτό δεν έχει αναγνωριστεί αρκετά ούτε έχει αποτιμηθεί σωστά. Το αποτέλεσμα είναι ότι η βιοποικιλότητα αντιμετωπίζει σοβαρή απώλεια. Είναι γεγονός ότι η απώλεια της βιοποικιλότητας αποτελεί κίνδυνο, το ίδιο ανησυχητικό, όσο και η κλιματική αλλαγή. Το μήνυμα από την Αθήνα υπογραμμίζει το γεγονός ότι η βιοποικιλότητα πρέπει να καταστεί γενική πολιτική προτεραιότητα, γιατί μόνο έτσι θα έχουμε μια ρεαλιστική πιθανότητα να σταματήσουμε την απώλεια της.»
Ένα σχέδιο επτά σημείων για την προστασία της φύσης
Στο συνέδριο συζητήθηκε πλήθος νέων ιδεών, και το αποτέλεσμα ήταν το μήνυμα των Αθηνών. Τα κυριότερα σημεία του μηνύματος είναι τα εξής:
1.Καλύτερη κατανόηση της σημασίας της βιοποικιλότητας. Απαιτείται καλύτερη κατανόηση του γεγονότος ότι τα υγιή οικοσυστήματα αποδίδουν απτά οφέλη που αποτελούν τη βάση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής μας ευμάρειας. Το μήνυμα του «τι σημαίνει η βιοποικιλότητα» πρέπει να είναι σαφές και να προβληθεί περισσότερο.
2.Καλύτερη κατανόηση της υφιστάμενης κατάστασης και της αναγκαίας δράσης. Η καλύτερη πληροφόρηση σχετικά με την κατάσταση της βιοποικιλότητας και τις τωρινές τάσεις στον τομέα αυτό είναι ζωτικής σημασίας. Απαιτείται επίσης καλύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας των φυσικών συστημάτων. Το συνέδριο πρότεινε να δοθεί μεγαλύτερη προτεραιότητα στην έρευνα στον τομέα της βιοποικιλότητας.
3.Ένα δίκτυο προστατευόμενων περιοχών σε πλήρη λειτουργία. Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες κατά τα τελευταία χρόνια ήταν η παγίωση του Natura 2000, του ευρωπαϊκού δικτύου των προστατευόμενων περιοχών. Το χερσαίο τμήμα του δικτύου προβλέπεται να ολοκληρωθεί το 2010 και το θαλάσσιο αμέσως μετά.
4.Προστασία της «συνηθισμένης» βιοποικιλότητας στην Ευρώπη. Στην δήλωση υπογραμμίζεται ότι η πολιτική βιοποικιλότητας πρέπει να εξελιχθεί προς την προστασία της ανθεκτικότητας και του σφρίγους ολόκληρων οικοσυστημάτων, καθώς και προστατευόμενων περιοχών υψηλής φυσικής αξίας.
5.Προστασία της παγκόσμιας βιοποικιλότητας. Το «ίχνος βιοποικιλότητας» που αφήνει η Ευρώπη στα υπόλοιπα μέρη του κόσμου είναι μεγάλο και μάλιστα αυξάνεται, οπότε το πρόβλημα αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η αποδάσωση σε παγκόσμιο επίπεδο πρέπει να σταματήσει μέχρι το 2030 και απαιτούνται μέτρα για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων που έχουν οι ευρωπαϊκές καταναλωτικές συνήθειες στην απώλεια της παγκόσμιας βιοποικιλότητας.
6.Ενσωμάτωση της βιοποικιλότητας σε άλλους τομείς άσκησης πολιτικής. Στο μήνυμα αναγνωρίζεται η σημασία ενσωμάτωσης των προβληματισμών ως προς τη βιοποικιλότητα σε άλλους τομείς άσκησης πολιτικής. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να εντοπιστούν οι τομείς στους οποίους πρέπει να συνεκτιμηθούν περισσότερο οι επιπτώσεις της βιοποικιλότητας.
7.Χρηματοδότηση. Αν και για την προστασία της βιοποικιλότητας είναι δυνατόν να αντληθούν πόροι από πολλά κοινοτικά και εθνικά κονδύλια, το πραγματικό ύψος των οικονομικών πόρων που διατίθενται για την προστασία της φύσης παραμένει σχετικά χαμηλό. Αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί και να διατεθεί νέα χρηματοδότηση αν χρειαστεί.
8.Κλιματική αλλαγή. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίσουμε την απώλεια βιοποικιλότητας χωρίς να αντιμετωπίσουμε την κλιματική αλλαγή, και αντιστρόφως. Πρέπει συνεπώς να αναζητήσουμε το «τριπλό κέρδος» για την βιοποικιλότητα, που μπορεί να συμβάλει στην πράξη στον μετριασμό των επιπτώσεων και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή. Αυτό προϋποθέτει ότι τα μέτρα για το κλίμα είναι πλήρως συμβατά με τις πολιτικές για την προστασία της βιοποικιλότητας